نمایش فیلم مستند «سینه ما رکس» در ایوان ربط

یورنا – بنابر اعلام روابط عمومی ایوان رباط، تالار کوکوک این بار همراه با جلسه نمایش و نقد فیلم مستند «سینه ما رکس» میزبان میترا مهتریان (کارگردان) و سحر عصارزاد (منتقد و نویسنده سینما) بود.

فیلم مستند «سینما رکس» به کارگردانی و نویسندگی میترا مهتریان و صدیق دهقان و تهیه کنندگی میترا مهتریان محصول سال 1398 است و به حادثه آتش سوزی سینما رکس می پردازد که از منظری متفاوت به آن نگاه می شود و خاطرات تلخ آن را دنبال می کند. بازماندگان حادثه و افرادی که در دادگاه ها شرکت کردند، مایل به روایت این فاجعه و تلاش برای دور شدن از نگاه سیاسی که معمولاً نسبت به این حادثه وجود داشت و بررسی این فاجعه از منظر انسانی و اجتماعی بودند.

در ابتدای این نشست سحر عصارزاد به ارائه اثر پرداخت و خطاب به کارگردان گفت: کارگردانی این اثر چگونه بود؟

میترا مهتریان، کارگردان فیلم مستند «سینما ما رکس» پاسخ داد: سال‌ها پیش که به آبادان سفر کردیم، برادرم سال‌ها عاشق یک دختر آبادانی شد و از طریق نامه‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار کردند تا اینکه حادثه اتفاق افتاد.» سینما رکس اتفاق افتاد و دیگر خبری از آن نشد. پنج سال پیش که دوباره به آبادان سفر کردم، تلفنی با برادرم صحبت کردم و او کمی از علاقه آن زمان به این فرد به من گفت و همین اتفاق جرقه ای شد که این کار را در ذهنم انداخت.

سپس منتقد این برخورد از کارگردان سینما پرسید که چه اتفاقی افتاد که به سراغ یک خانواده مسلمان رفتند؟

این کارگردان افزود: خانواده مسلمان با خانواده های داغدار سینما رکس و مشتریان آن دوران نسبت به سایر خانواده ها روابط زیادی داشتند و ارتباط نزدیک تری داشتند و برادرش نیز پلیس بود. خانواده ای هم با خود داشتند و داستان خود را جلوی دوربین می گفتند و بیشتر از دیگران به همکاری با من علاقه داشتند.

وی افزود: سعی می‌کردم نسبت به پلیس و دیدگاه سیاسی تعصب نداشته باشم و بیشتر به جنبه روانی و تأثیرات این حادثه بر خانواده‌های قربانیان بپردازم و نماینده قربانیان، خانواده‌های آنان را به نمایش بگذارم. ، و سایر مردم کشور. .

ماهتریان ادامه داد: در مراسمی که امام جمعه از منطقه آزاد در جاده اروند برای گرامیداشت یاد و خاطره شهدای سینما رکس آبادان برگزار کرد، یک خانواده مسلمان شکایت خود را از این امام جمعه و فردای آن روز هنگام تصویربرداری سکانس پایانی فیلم مطرح کردند. . فیلم: امام جمعه این خانواده را زیارت کردند. مردد بودم که آیا این سکانس را ضبط کنم یا نه. علیرغم عدم تمهید، در نهایت معتقدم ثبت این برداشت کار مثبتی بود و جایز نیست که بعد از 40 سال آقایان در یک اثر نمایشی به دیدار یکی از خانواده های قربانیان آمدند.

مهتریان در بخشی دیگر از این گفت و گو اظهار داشت: ادعای بسته بودن درهای سینما کاملا کذب است و با توجه به صحبت هایی که با اولین شاهدان حاضر در سینما رکس داشتم با اطمینان کامل می گویم که قربانیان حاضر در این سینما دچار خفگی گاز شده بودند و… وقتی مأموران صحنه جرم آنها را اذیت کردند، طوری نشسته بودند که انگار خشک شده بودند.

ماهتریان خاطرنشان کرد: خانواده های قربانیان به حکم اعدام معترض بودند و خواستار اطلاع از واقعیت در پشت صحنه بودند و خواستار اعدام تکبعلی زاده نبودند اما به درخواست مردم آبادان، حسین تکبالی زاده در روز سیزدهم اعدام شد. این ماه شهریور از بی تفاوتی مردم تعجب می کنم چرا بعد از اعدام این متهم هیچ تظاهراتی برای روشن شدن حقیقت در شهر برگزار نشد؟ خیلی ها می گویند چون بعد از این ماجرا جنگ شد، 18 روز قبل از شروع جنگ بود و اینکه مردم در آن زمان هنوز اعتراض نکرده بودند، برای من یک سوال اساسی است.

این مستندساز در بخشی دیگر از این نشست افزود: پس از پایان فیلم تمامی مراجعینی که به نوعی قصد همکاری با من را داشتند دستگیر شدند و مجبور شدم بیشتر سکانس های این اثر را با دوربین شخصی قابل حمل و منزلم ضبط کنم. دوربین در قسمت اصلاح با مشکل رنگ و نور مواجه شدیم.

سحر عصرزاد در پایان این نشست گفت: برش ها و برش هایی که انجام دادید که با نور زرد و نارنجی آمیخته شده و حالت سوختگی ایجاد می کرد از دقت کار شما بود. این ترکیب نور با محتوا و درون مایه فیلم همخوانی دارد و این اثر را از نظر فرم به اثری متمایز تبدیل کرده است.

انتهای پیام/