بصیرت حضرت عباس (ع) سبب شکست پروژه شمرشد

گفتگو

حجت الاسلام والمسلمین صالح باغ شیرین در گفت و گو با مرحله وی در خصوص رویکرد و سبک زندگی حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) گفت: در تاریخ اطلاعات زیادی از زندگی و شخصیت حضرت عباس (علیه السلام) ذکر نشده است. آنچه از حج و روایاتی که از امام سجاد علیه السلام و امام باقر علیه السلام یا امام صادق علیه السلام نقل شده است، دلالت بر این دارد که او علاوه بر اخلاص و فداکاری، منجی واقعی بود.

وی ادامه داد: زمانی که انسان بنده صالحی باشد، رویکرد او در طول زندگی تحت تاثیر قرار می گیرد و همواره خود را بنده خدا می داند و سبک زندگی خود را در عرصه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تعیین می کند تا رضای خدا را جلب کند. در لحظات مختلف زندگی این نیروی وفادار به امام حسین (علیه السلام) را دیدم.

باغ شیرین در خصوص تصمیم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) برای حضور واقعه کربلا وی خاطرنشان کرد و گفت: از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) تا امیرالمؤمنین (علیه السلام) همه نکاتی را مطرح کردند که واقعاً در کربلا چه خواهد شد و حضرت عباس (علیه السلام). او نیز از این موضوع آگاه بود، اما هنگامی که امام حسین علیه السلام درخواست حرکت کاروان به سوی کوفه را مطرح کرد، پذیرفت و تا آخرین لحظه به حاکم وقت وفادار ماند.

وی به بررسی بصیرت حضرت عباس (علیه السلام) پرداخت و افزود: حضرت عباس و برادرانش با حق ایستادند. وی درباره رابطه حضرت عباس با عدد تاریخ می گوید: ام عباس (سلام الله علیها) از همان قبیله شمر بن ذوالجوشان بود. آداب و رسوم عرب این است که افرادی که از یک قبیله هستند و به نوعی با یکدیگر فامیل هستند، فرزندان خود را اعضای خانواده می دانند و ام البنین فرزندان خود را پسر عمو خطاب می کند.

این کارشناس علوم قرآن ادامه داد: قبل از عزیمت شمر بن ذی الجوشان به کربلا به همراه یکی از مردان قبیله خود از حاکم خود خواستند که به چهار خواهرزاده خود که در این شهر بودند، امان نامه بدهد. لشکر بنی هاشم که با رضایت وی مواجه شد. از این رو شمر با پیام اعتمادی که دریافت کرد به سپاه بنی هاشم رفت و با خواهرزاده هایش تماس گرفت.

باغ شیرین تأیید کرد: پس از دعوت شمر از فرزندان ام البنین یعنی عباس، عبدالله، جعفر و عثمان که همگی فرزندان حضرت علی (علیه السلام) هستند، آنها حاضر به صحبت با او نشدند و درخواست او را بی پاسخ گذاشتند. . شاهدان می گویند که سیدالشهداء علیه السلام در این هنگام به آنها فرمودند که با اینکه شمر تجاوز می کند، باید جواب او را بدهند و گفته او را بپذیرند که پیوندهای خویشاوندی را قطع نکرده اند. هنگامی که این چهار برادر از پیام توکل مطلع شدند، آن را نپذیرفتند و اعلام کردند که آمادگی جدایی از امام حسین (علیه السلام) را ندارند.

وی تلاش شمر برای تخلیه اطراف امام حسین (علیه السلام) را نافرجام توصیف کرد و در پایان افزود: شمر به دنبال جدایی لشکریان سید الشهداء (علیه السلام) از خود بود و برای این کار آورد. به همین دلیل هنگامی که عباس و غزوه اش از حسین علیه السلام جدا شد، امام ابوالفضل علیه السلام در دستانش برخاست و به سینه او زد.
انتهای پیام/