سلام بر ساکن کربلا 

یورنا – شال عزا به ما عزت داد. چقدر به این شال عزای حسینی فکر کردی؟ این شال فقط شکل خودش را دارد و به نظر می رسد فقط کاربرد خودش را دارد. اعلان عزای شیعیان حسین بن علی است.

قطعا کیف خواهید کرد. به هیئت ها نگاه کنید و ببینید که چگونه شیوخ رژیم اباعبدالله با غرور و غم و اندوه این شال را می پوشند و افتخار می کنند و این شال را دوست دارند.

در مجالس ختم حسین بن علی (علیه السلام)، مبیر غلامی اندامی است که به هر عزاداری نمی دهند. در خانه امام حسین (علیه السلام) سال ها رفت و آمد زیاد است، اما پیر غلامان کسانی هستند که در نهاد امام حسین (ع) هیچ کار و خدمتی نمی گذارند.

آیا تا به حال به صورت بردگان باستانی خیره شده اید؟! نوع پیری صورت آنها متفاوت است. غم و شادی با هم در چهره آنها نمایان می شود.

اندوهشان غم مولایشان اباعبدالله الحسین علیه السلام بود و شادیشان پذیرش بندگیشان در تمام عمرشان بود.

اینها در واقع افرادی بودند که به گونه ای مورد توجه قرار گرفتند که گویی پس از دیدن چهره اربابشان بالاخره جان خود را از دست خواهند داد.

این روزها اگر به هیئت ها می روید، آن پیر غلامان را گرامی بدارید. و بدانید آنچه از دین و خاندان ما باقی می ماند، صدقه این غلامان و مادران و پدران قدیمی است که بی دریغ به خدمت امام حسین (علیه السلام) پرداختند.

حرم های خانگی یکی از مکان هایی است که خادمان امام حسین (علیه السلام) در آن شادی می کنند. گویی این زیارتگاه ها چراغی درخشان در رژیم اباعبدالله است. تصور کنید طعم این دعاها را هیچ چیز در دنیا طعم این نمازهای خانه را ندارد، گویی نوع گریه و گریه عزاداران هم فرق می کند.

دیدن تکیه سالمندان بر پشت ضریح خانه هایشان یکی از زیباترین و ماندگارترین صحنه های عزاداری است.

در شهر قدم بزنید و این روزها را برای خود فراموش نشدنی کنید. هیچکس نمی داند سال آینده می تواند در مجالس امام حسین شرکت کند یا خیر. قاب عزا را با چشمان خود ببندید.

انتهای پیام/