«حبس مجرد» فیلمی دردمندانه و سرگرم‌کننده است/ تقدیم به دختران و زنان ایرانی

یورنا- به گزارش روابط عمومی فیلم، نشست نقد و بررسی فیلم «زندان لیسانسه» ساخته محمد حسام حدادیان با گروه نمایشی «هنرو تکبیر» و اجرای محمد زکی زاده در شارسو چهارشنبه ۲۲ تیرماه برگزار شد. سینما. محوطه دانشگاه.

در این نشست محسن خمیدوز منتقد سینما و تئاتر، محمدحسام حدادیان کارگردان، مهدی کوشکی، یلدا عباسی، پیمان مقدم، وحید نیکراد، زهرا نامور، علی رضا مویدی بازیگران و ابراهیم نصیری نویسنده فیلم حضور داشتند.

محسن خمیدوز در ابتدای این نشست گفت: فیلم «زندان الامین» فیلمی دردناک و سرگرم کننده بود. یعنی دو ویژگی فیلم را داشت و مخاطب را تا آخر با خود نگه داشت. به نظرم کارهای اول و دوم کارگردان در تئاتر و سینما نباید نقد شود، چون با سختی زیاد ساخته می شوند. در نتیجه نمی‌خواهم فیلم را اینجا نقد کنم، بلکه به جنبه‌هایی از فیلم اشاره کنم که می‌تواند مفید باشد.

وی ادامه داد: سه ایراد و عیب اصلی فیلم این است که بحث از خانه شروع می شود اما از ابتدا تا انتها آدرس این ملک مشخص نیست که این خانه اجاره ای است یا خریداری شده. برخی ویژگی ها نیز مختص منشی صحنه است، زیرا گاهی گریم و استایل در صحنه های مختلف تغییر می کند. سومین ایراد، سرعت فیلم است، چون سرعتی که پلان ها به آن وصل هستند مشکل دارد.

خمیدوز درباره نکات مثبت فیلم «زندان انفرادی» توضیح داد: این فیلم 5 ویژگی مثبت داشت. اول اینکه اسم خود فیلم زیبا و تکرار نشدنی است و می توان برداشت های متفاوتی از نام اثر داشت. ویژگی دوم مفهوم خانه است که نه تنها یک لوکیشن بلکه یک مفهوم و شخصیت در فیلم است. خانه ای که می توانیم آن را استعاره ای از خانه بدانیم. مزیت دیگر این است که در این فیلم مثلثی از زنان را می بینیم که ظاهراً نقشی فرعی در داستان دارند اما حضورشان به عنوان عنصر مقاومت در برابر ساختار مبتذل مردانه احساس می شود. بازیگران حرفه ای و آماتور در این فیلم با هم هستند. ویژگی مثبت بازیگران سلول انفرادی این است که بازیگران آنها یک «بازی موقعیتی» بازی می کنند، یعنی خودشان موقعیت را بازی می کنند. در این صورت گروهی از بازیگران باید موقعیت را به درستی بازی کنند، اتفاقی که در فیلم رخ داد و بازیگران مانند تاروپود روی فرش در هم پیچیده شدند. نکته مثبت نهایی مربوط به آخرین صحنه فیلم است که فکر می کنم فوق العاده ترین لحظه این اثر بود.

محمد حسام حدادیان در ادامه این گفت و گو گفت: با توجه به ابهام داستان عنوان خانه مادری احساس کردیم که این موضوع تاثیری در روند داستان ما نداشته است، زیرا درد اصلی شخصیت ها ترک موضوع بود. . خانه به هر نحوی باشد. ما سعی کرده‌ایم سوابق را حفظ کنیم، اما به دلیل مشکلات عدیده‌ای که وجود دارد، گاهی اوقات ناکارآمدی‌هایی وجود دارد.

وی ادامه داد: سعی کردم بازیگران را در موقعیت قرار دهم و دیالوگ را به آنها محدود نکنم. در طول مراحل تولید فیلم، صحنه پایانی بداهه ساخته شد و خوشبختانه تماشاگران به این صحنه واکنش نشان دادند.

مهدی کوشکی توضیح داد: چند سال پیش نمایشی را اجرا کردم و در سایت تول تماشاگران در کامنت ها نوشتند که تئاتر خوبی بود اما مهدی کوشکی خیلی بد بود. این بخشی از راه من است و مردم ممکن است گاهی بد باشند. تا الان از آقای خمیدوز و عوامل فیلم به خاطر توجهی که به بازی من در این فیلم کردند تشکر می کنم و هر نتیجه خوبی که به دست می آمد حاصل تلاش گروهی بود.

یلدا عباسی دیگر بازیگر سریال «زندان لیسانسه» گفت: نقش پری برای من بسیار جذاب و چالش برانگیز بود. من در این فیلم از مهدی کوشکی و پیمان مقدم خیلی چیزها یاد گرفتم. چیزی که در مورد این شخصیت من را جذب کرد این بود که در نهایت تصمیم گرفت مسیر زندگی خود را انتخاب کند.

پیمان مقدم گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم به حسام حدادیان گفتم که این نوع آدم و شخصیت را می شناسم و دوست دارم شیرینی خاصی به این نقش بدهم. آدمی که از دنیا چیز زیادی نمی خواهد، چون دنیا را زیاد نشناخته و در حلقه محدود خود زندگی می کند. گاهی برایم مهم بود که بیننده به این شخصیت حقش بدهد و او را درک کند. برخی از فیلمسازان اولین بار وقتی نام و عنوان رسمی پیدا می کنند، کل فیلم را متعلق به خود می دانند. نکته قابل توجه آقای حدادیان این است که مشتریان خود را فراموش نکرده اند.

حسام حدادیان درباره بازیگران مختلف این فیلم توضیح داد: از مدت ها قبل به این فکر می کردم که بازیگرانمان را طوری تنظیم کنم که اجراها یکدست شود. من چند تا از بازیگران را با هم فیلمبرداری کردم و احساس کردم که این افراد در کنار هم به عنوان یک خانواده باورپذیر است. فکر می کنم اگر فیلمی بخواهد موفق باشد، باید پشت صحنه یک دل و دلسوزی داشته باشد. آهنگسازی فیلم را خیلی دوست داشتم و خدا را شکر می کنم که همراهم بودند.

وی درباره دلیل پرداختن به یک موضوع اجتماعی در این فیلم گفت: من فردی هستم که دوست دارم خودم را در شرایط سخت قرار دهم. من سال ها پیش فیلم ملبورن ساخته نیما جاویدی را دیدم و تاثیر زیادی روی من گذاشت. بعدها با ابراهیم نصیری آشنا شدم و این فیلمنامه را نوشتیم.

زهرا نامور دیگر بازیگر این فیلم گفت: «حبس مجدر» اولین تجربه بلند سینمایی من است و امیدوارم تماشاگران از نتیجه آن راضی باشند.

علی رضا مویدی دیگر بازیگر این فیلم گفت: در حسام حدادیان مهربانی و محبت وجود دارد که ما را بعد از 3 سال دور هم جمع کرد. من همیشه سعی می کنم نقش را درست بازی کنم.

وحید نکراد گفت: آقای حدادیان برای بازی در این نقش لایه هایی را در من دید که خودم ندیده بودم و در مراحل تولید برای من فضایی ایجاد کرد تا بتوانم نقش را بازی کنم.

محمدحسام حدادیان در پایان این نشست گفت: من و ابراهیم النصیری از 13 سالگی تئاتر کار می کردیم و امروز که فیلممان اکران می شود، شاهد رویای خودمان هستیم. این فیلم را به تمام زنان و دختران ایرانی معرفی می کنم.

انتهای پیام/