آیت الله خامنهای مانع دیدار «ظریف» و نماینده ترامپ شد/ رهبران ایران جمهوری خواهان را میپسندند/ «ماسک» با «ایروانی» دیدار کرد – یورنا
ماسک در حال حاضر به عنوان یک جایگزین برای حزب سیاسی آمریکایی که تهران همیشه آن را به عنوان یک شریک مذاکره ترجیح می دهد عمل می کند.
به گزارش سرویس بین الملل یورناجان لیمبرت، گروگان سابق آمریکایی در ایران، دستیار سابق وزیر امور خارجه و رئیس سابق دفتر ایران در این وزارتخانه، در مقالهای که در وبسایت مرکز تحقیقات استیمسون منتشر شد، نوشت: «ماه گذشته چنین بود. گزارش شده بود که ایلان ماسک با امیر سعید ایروانی، سفیر ایران در سازمان ملل متحد بوده است.
با اطمینان می توان فرض کرد که میلیاردر فناوری و مشاور ارشد دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا، تلاشی برای فروش تسلا به نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل نداشته است. با این حال، خود این دیدار نباید غافلگیر کننده باشد. سابقه ای طولانی وجود دارد که حاکمان ایران ترجیح می دهند با جمهوری خواهان آمریکایی معامله کنند.
از نظر تاریخی، روسای جمهور دموکرات، مانند جان کندی و جیمی کارتر، بیشتر از جمهوریخواهان، نگرانیهای حقوق بشری را با رهبران ایران مطرح میکنند.
محمدرضا پهلوی تاج و تخت خود را مدیون یک رئیس جمهور جمهوریخواه بود. در سال 1953، دوایت دی. آیزنهاور از کودتا علیه محمد مصدق، نخست وزیر ملی گرا که بر ملی شدن شرکت نفت انگلیس و ایران توسط ایران نظارت داشت، حمایت کرد.
جانشین آیزنهاور، ریچارد نیکسون جمهوری خواه، و پادشاه روابط عالی داشتند. رئیس جمهور ایالات متحده، شاه را به همراه عربستان سعودی در ردیف ژاندارم های خلیج فارس قرار داد و از خرید تجهیزات نظامی آمریکا در دهه 1970 حمایت کرد، حتی با افزایش مخالفت های مردمی با حکومت استبدادی شاه.
پس از فروپاشی سلطنت در سال 1979، پادشاه – تا پایان عمر – کارتر را مسئول سقوط خود دانست. این واقعیت که کارتر انقلاب اسلامی را در ایران سازماندهی کرد، دکترین غالب در میان بسیاری از ایرانیان در خارج از کشور است.
پس از فروپاشی سلطنت در سال 1979، پادشاه – تا پایان عمر – کارتر را مسئول سقوط خود دانست. این واقعیت که کارتر انقلاب اسلامی را در ایران سازماندهی کرد، دکترین غالب در میان بسیاری از ایرانیان در خارج از کشور است.
تمرکز کارتر بر حقوق بشر در ایران نتیجه معکوس داشته است. رژیم جدید ایران با گروگان گرفتن 52 دیپلمات آمریکایی به مدت 444 روز، فرستادگان رقیب کارتر، رونالد ریگان را تحت تأثیر قرار داد تا آنها را تا روز انتخابات 1980 گروگان نگه دارد.
به ایرانی ها این فرصت داده شد تا در صورت نگهداری اسیران آمریکایی خود پس از انتخابات نوامبر، سلاح و قطعات یدکی برای ارتش خود بخرند که به افزایش شانس ریگان کمک کرد. همچنین وعدههایی مبنی بر تحویل مخفیانه بیشتر تسلیحات در آینده تحت حکومت جمهوریخواه وجود داشت، سلاحهایی که ایران برای جلوگیری از تهاجم به عراق به آن نیاز دارد.
اگر ایرانیها قبل از انتخابات آمریکا میخواستند گروگانها را آزاد کنند، احتمالاً میتوانستند معامله مشابهی با دولت کارتر انجام دهند. اگرچه کارتر ارسال تسلیحات آمریکایی به ایران را ممنوع کرده بود، اما حاضر بود تجهیزات نظامی را به بهانه بازگرداندن دارایی های مسدود شده ایران در ازای آزادی گروگان ها ارسال کند. بنابراین، در پاییز 1980، ایرانیان – مانند آمریکایی ها – بین احزاب جمهوری خواه و دموکرات انتخاب داشتند. چرا ریگان و جمهوری خواهان را انتخاب کردند؟
جمهوری خواهان قبلاً بهای تحویل سلاح هایی را که قول داده بودند پرداخت کرده بودند. در اواخر اکتبر، آنها تحویل محرمانه قطعات یدکی نظامی از جمله لاستیک های بازسازی شده برای جت های F-4 ایرانی را در یک معامله پیچیده انجام دادند.
از قضا، در زمان انتقال مخفیانه تسلیحات در ماه اکتبر، دولت کارتر و ایران به اصول اولیه توافق برای پایان دادن به بحران دست یافته بودند. در سپتامبر 1980، وارن کریستوفر معاون وزیر امور خارجه آمریکا با صادق طباطبایی، نماینده ایران در شهر بن آلمان دیدار کرد و هر دو بر سر مفاد قرارداد به توافق رسیدند. در این میان ایرانی ها به ریگان رای دادند و گروگان ها تا مراسم تحلیف ریگان در 29 ژانویه 1981 آزاد نشدند.
افشاگریها مبنی بر اینکه ایالات متحده به ایران تسلیحات میفرستد و از عواید آن برای تامین مالی یک گروه شبهنظامی ضد کمونیست در نیکاراگوئه استفاده میکرد، تقریباً به قیمت ریاست جمهوری ریگان تمام شد. ایران مقداری تسلیحات آمریکایی به دست آورد، هرچند آنچه را که انتظار داشت به دست نیاورد
در زمان دولت ریگان، ارسال محرمانه تسلیحات آمریکایی به ایران ادامه یافت و به رسوایی ایران-کنترا منجر شد.
افشاگریها مبنی بر اینکه ایالات متحده به ایران تسلیحات میفرستد و از عواید آن برای تامین مالی یک گروه شبهنظامی ضد کمونیست در نیکاراگوئه استفاده میکرد، تقریباً به قیمت ریاست جمهوری ریگان تمام شد. ایران مقداری تسلیحات آمریکایی به دست آورد، هرچند آنچه را که انتظار داشت به دست نیاورد.
آمریکایی ها تعداد کمی از گروگان ها را در لبنان گرفتند، اما یک گروه مورد حمایت ایران گروگان های بیشتری گرفت. معلوم شد که «میانهروها»ی که ریگان امیدوار بود در ایران کشت کند، اصلاً وجود نداشت. پس ماسک و ترامپ اکنون چه اقدامی علیه ایران می خواهند انجام دهند؟
رئیس جمهور منتخب آمریکا به صراحت گفته است که مایل است نوعی «معامله» با جمهوری اسلامی ایران منعقد کند که جایگزین برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) – توافق هسته ای که ترامپ به طور یکجانبه در سال 2018 از آن خارج شد.
در سال 2019، ترامپ ترتیب ملاقاتی را برای سناتور رند پل با جواد ظریف، وزیر امور خارجه وقت ایران، مذاکره کننده ارشد در برجام ترتیب داد. پل ظریف را به کاخ سفید دعوت کرد، اما آیت الله علی خامنه ای این ایده را رد کرد. ترامپ بار دیگر سعی کرد با ظریف در فرانسه دیدار کند و در آنجا از امانوئل مکرون، دیپلمات کهنه کار ایرانی دعوت کرد.
ماسک در حال حاضر به عنوان یک جایگزین برای حزب سیاسی آمریکایی که تهران همیشه آن را به عنوان یک شریک مذاکره ترجیح می دهد عمل می کند.
تیم ترامپ با رد «تغییر رژیم» حتی در شرایطی که تحریمها علیه ایران را تشدید میکند، مفهوم توافق را کمرنگ کرده است. ایرانیها احتمالاً به آنچه جمهوریخواهان پیشنهاد میدهند گوش خواهند داد، درست همانطور که ۴۴ سال پیش به جمهوریخواهان گوش دادند.