ثبت ملی شدن مقام‌های «هوره» – یورنا

تبلیغات بنری


به گزارش یورنا به نقل از ایسنا، کارشناس میراث فرهنگی ناملموس اداره کل میراث فرهنگی استان کرمانشاه از برنامه ریزی برای ثبت ملی مقامات آوازی باستانی در «هورا» خبر داد.

عزیز مصطفایی با اشاره به گذشت حدود یک دهه از ثبت ملی «هورا» و «مور» به عنوان صداهای باستانی و محلی کرمانشاه، گفت: در آن زمان عموماً این دو صدا در ثبت ملی ثبت شدند. ، در حالی که از نظر آوایی تقریباً 50 موقعیت مانند حورا دارد.
وی افزود: بسیاری از مسئولان حوره این قابلیت را دارند که آنها را به صورت جداگانه به ثبت ملی وارد کنند که در این زمینه رایزنی هایی با اداره ثبت اسناد و املاک وزارت میراث فرهنگی انجام شد و آنها نیز تایید و علاقه خود را نسبت به این کار اعلام کردند. ”

کارشناس میراث فرهنگی ناملموس استانداری گفت: برای ثبت نام مسئولان حورا در سطح ملی، ارتباط با کارشناسان، پیشکسوتان و شیوخ این حوزه در استانداری ضروری است و برنامه ریزی هایی در این زمینه انجام شده است.

وی با اشاره به اینکه حوره در اکثر مناطق استان و در میان اقوام مختلف مانند قلخانی، جاف، کلهر و … وجود دارد، گفت: به گفته بزرگان این منطقه قدمت حوره حدود 7 هزار سال است.

وی افزود: معتقدم مرکز و مبدا حوره در شهرستان دالاهو قرار دارد اما در نقاط مختلف فرمانداری دیده می شود. مثلاً در منطقه اورامانات، سیاه شمنی وجود دارد که شیوه و سبکش شبیه حوراست.

مصطفی تصدیق کرد: گفته می شود که مجوس غاته های خود را به صورت سپیدار می خواندند و ایرسی ها نیز سخنان خود را این گونه می خواندند که همگی نشان از قدمت این صدا دارد.

وی تصریح کرد: با وجود اینکه صدای حورا قدیمی است اما این صدای بدون موسیقی در جان مردم این خطه جاری است و امروز حتی نسل جدید نیز با آن ارتباط برقرار کرده و در بین این نسل طرفدارانی دارد که این نشان دهنده این است که خوشبختانه این قدیمی صدا هنوز زنده است و توانسته جایگاه خود را در بین مردم حفظ کند.

کارشناس میراث فرهنگی ناملموس استانداری با بیان اینکه این آوای کهن محلی دارای اسطوره ها و بزرگانی چون علی نزار منوچهری و اولعزیز حیدری بوده است، اظهار کرد: در حال حاضر یکی از بزرگان این موسیقی کهن که «هور شیر» نام دارد، می باشد. سیدقلی، کشاورز معروفی که در منطقه ماهیدشت زندگی می کند.

وی تاکید کرد: در سال های اخیر جشنواره ها و همایش هایی در منطقه اسلام آباد غرب به عنوان یکی از قطب های اصلی شهرستان حوره برای این صدای باستانی برگزار شده که جای تقدیر دارد و این گونه برنامه ها باید چند برابر شود چرا که اگر ما به آن توجه نکنید، این صدای باستانی قطعا ناپدید خواهد شد.

مصطفی به کمرنگ شدن صدای مور در جامعه اشاره کرد و گفت: صدای مور صدای بسیار حزن انگیزی است که معمولا در آیین های عزاداری از گذشته های دور خوانده می شد اما امروزه چندان مورد توجه قرار نمی گیرد. در مجالس عزاداری نیز نسل جدید این وصلت را انجام نمی دهند که زنگ خطری برای این صدای باستانی است.

وی افزود: ممکن است برای مراسمی مانند مراسم ترحیم در ماه محرم، مور را زنده نگه داریم.

کارشناس میراث فرهنگی ناملموس استانداری تایید کرد: مور صدایی است که حداکثر غم در آن دیده می شود و فردی که آن را تلفظ می کند غم زیادی را تجربه کرده است و از طریق این صدا می تواند از میزان غم خود بکاهد و از شر آن خلاص شود. آن را

وی در پایان گفت: صنوبر و مور از قدیمی ترین صداهای جهان هستند که باید در حفظ آنها تلاش کنیم.

تبلیغات بنری

منبع : خبرگزاری tabnak

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *