ورزش غرق در مشکل، وزارت و کمیته غرق در رؤیا/ پول نیست لطفاً سوال نکنید! – یورنا
در حالی که مشکلات مالی گریبانگیر همه فدراسیون‌های ورزشی است و آنها نمی‌دانند چگونه بودجه مشخص خود را دریافت کنند، مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک طوری از رویای طلایی ناگویا صحبت می‌کنند که گویی همه چیز خوب است. جایگاهی در ورزش ایران و به راحتی می توان در دو سال تعداد مدال های طلای بازی های آسیایی را دو برابر کرد!
به گزارش سرویس ورزشی یورنا، ورزش در ایران نیز مانند سایر مناطق کشور از مشکلات اقتصادی رنج می برد و فدراسیون ها در اعزام و برگزاری اردوهای خارجی با مشکلات مختلفی مواجه بوده اند که بی شک تاثیر منفی بر عملکرد ورزشکاران و نتایج ورزشی دارد. . تیم های ورزشی
ما نه پولی داریم و نه ماموریتی!
بر اساس بند ب تبصره شماره 13 قانون بودجه سال 1403 باید یک هزار میلیارد تومان به ورزش کشور اختصاص یابد اما با گذشت حدود 6 ماه از تاریخ ابلاغ این تفاهم نامه حتی یک ریال هم دریافت نشده است. توسط فدراسیون ها یکی از منابع مهم بودجه ورزش آزاد نشده است!
اگر بگوییم یکی از مشکلاتی که در هفته های اخیر به دلیل عدم تخصیص بودجه به فدراسیون ها ظاهر شد، مربوط به عدم اعزام تیم ملی به مسابقات قهرمانی آسیا بود. این موضوع به صورت رسمی از سوی فدراسیون و وزارت ورزش اعلام نشد اما شنیده ها حاکی از آن بود که هزینه زیاد مانع از اعزام ورزشکاران شده است.
نکته دیگری که باید به آن اشاره کرد لغو پروژه ساخت ورزشگاه تهران است که احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان آن را به دلیل مشکلات مالی اعلام کرد. دنیامالی در حاشیه جلسه شورای دولت گفت: مهمترین مشکل ساخت ورزشگاه جدید تهران تامین منابع مالی است. طبق برنامه ریزی اولیه قرار بود این منابع از محل صادرات نفت تامین شود، اما پیشنهاد ایران مورد قبول طرف خارجی قرار نگرفت و پیشنهادات جدیدی ارائه شد که به هر حال به نفع کشور نبود. این پروژه از دولت قبل متوقف شده است. تا زمانی که منابع ملی برای این پروژه شناسایی نشود، پروژه متوقف خواهد شد. اخیراً طرف خارجی شرایطی را اعلام کرده و درخواست ضمانت بانک مرکزی کرده است که ما قطعاً برای هیچ فاینانسی ضمانت بانک مرکزی ارائه نمی کنیم. اگر بودجه برای این پروژه تامین نشود، مذاکرات باید ادامه یابد.
در واقع وضعیت مالی آنقدر اسفناک است که دیگر مسئولان وزارت ورزش از وزیر گرفته تا معاونانش مدام در این باره صحبت می کنند. یورنا فیروزی، معاون توسعه اداری و منابع این وزارتخانه با تایید مشکلات مالی فدراسیون‌ها، اعتبارات موجود را ناکافی دانست.
ما به زور پول نمی دهیم!
آنچه در این روند عجیب است، توصیه وزارت ورزش به روسای فدراسیون هاست که گفته می شد برای اخذ اعتبارات و بودجه از آنها خواسته شده مستقیما با مجلس مشورت کنند! در واقع به جای اینکه وزارت ورزش به عنوان متولی اصلی ورزش و بدنه بالای فدراسیون ها پول را از دولت دریافت کند و به زیرمجموعه خود تحویل دهد، به آنها می گوید که حرکت کنند تا خودشان پول بگیرند! متأسفانه وزارت نفت به تعهدات خود در قبال ورزش ایران عمل نکرده است و می توان گفت دست فدراسیون ها به جایی بند نیست.
اعتبار هرگز ارائه نمی شود!
مشکلات مالی فدراسیون ها فقط مربوط به یکی دو ماه یا سال جاری نیست. چند ماه مانده به بازی های آسیایی 2022 هانگژو، فدراسیون ها کمتر از 60 درصد بودجه خود را دریافت کرده بودند و همین امر باعث شد تا آمادگی تیم های ورزشی با مشکل مواجه شود. روسای فدراسیون ها پیش از این در دیدارهای خود با رئیس مجلس از محدودیت بودجه اختصاص یافته به ورزش انتقاد کرده و اعلام کرده بودند که این بودجه گاهی دیر به دست فدراسیون ها می رسد و گاهی اصلا نمی رسد!
محمدرضا دفرزانی رئیس فدراسیون والیبال سال گذشته در دیدار با رئیس مجلس گفت: وقتی فدراسیون‌ها را به دستگاه‌های اجرایی مرتبط می‌کنیم، از سوی دیگر 9 بند بودجه در دولت و استخدامی داریم و آنها را داریم. شرایطی بر اساس همان تعریفی که فدراسیون های ورزشی باید با استقلال منحصر به فرد خود داشته باشند. آقای دبیر ده برابر منابعی که دولت به کشتی می دهد هزینه کرده است. یا در فوتبال انجمنی هم همین اتفاق می افتد. کارها را نمی توان به طور کامل با منابع دولتی انجام داد. توانمندی های بسیاری وجود دارد که اتحادیه ها از آنها محروم هستند و نیروهای فعال و مؤثر می توانند کار موثری انجام دهند. این قوانین دست و پای سازمان های نظارتی را بسته است و ما می خواهیم تعریف فدراسیون های ورزشی به طور کامل اجرا شود اما ما را به نهادهای عمومی غیردولتی بسته اند. این نهاد با دستگاه های اجرایی مرتبط است و دستگاه های اجرایی هیچ ارتباطی با فدراسیون های ورزشی ندارند.
حدود دو سال پیش امیرالحسینی دبیرکل سابق کمیته ملی المپیک با بیان اینکه مشکلات اقتصادی بر برنامه ریزی همه فدراسیون ها تاثیر می گذارد، گفت: وقتی فدراسیون ها برنامه های داخلی و بین المللی خود را تنظیم می کنند با مشکل قیمت مواجه می شوند در واقع بیماری اقتصادی کشور به شدت گریبانگیر فدراسیون‌های مختلف شده است. برای این موسسات و هر فدراسیونی می تواند از طریق برنامه های آموزشی و برگزاری رویدادها برای خود درآمدزایی کند.
در سال 90 زمانی که علی سعیدلو به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی فعالیت می کرد، خواستار افزایش اعتبارات ورزشی شد! وی در آن زمان گفت: «ما نیز معتقدیم که ورزش به دلیل جایگاهی که در کشور دارد، به اعتبارات بیشتری نیاز دارد از اعتبارات سخت افزاری به ورزش، می توانیم “این اعتبار مشکلات فعلی را حل می کند.”
همین مشکلات اعتباری بود که ماه ها پیش باعث درگیری مهمت بولادگر و علی رضا دبیر شد. اعضای شورای فدراسیون کشتی پس از قطع بودجه فدراسیون از سوی وزارت ورزش، جلسه ای فوری تشکیل دادند و با حضور معاون ورزش قهرمانی از این موضوع انتقاد کردند. وقتی بولاداگر وارد شورا شد، منشی بلند نشد، با او دست داد و سلام نکرد. منشا اختلاف دبیر و وزارت ورزش کاهش بودجه فدراسیون کشتی است. دبیر در آن زمان با چالش های مختلفی با وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک مواجه شد و از عدم افزایش بودجه کشتی گلایه داشت.
کمیته تخصصی مجلس نمایندگان به اعتراض ورزشکاران پاسخ داد
احمد راستینه رئیس کمیته تربیت بدنی کمیته فرهنگی شورای اسلامی در واکنش به اعتراض روسای 19 فدراسیون ورزشی مبنی بر توزیع بودجه اختصاصی مجلس به مبلغ 315 میلیارد تومان برای سال 1401 گفت: در علاوه بر حمایت 315 میلیارد تومانی فدراسیون ها و یارانه های 80 و 40 میلیارد تومانی از سوی کمیته های ملی المپیک و پارالمپیک، بودجه وزارت ورزش را در لایحه بودجه دو برابر کردیم ورزش در دو سال گذشته گامی بسیار استثنایی در حمایت از ورزش برداشته است که از جمله این اقدامات می توان به افزایش دو برابری بودجه ورزش در لایحه بودجه 1401 اشاره کرد. به نفع پیشنهاد من و به کل بودجه اضافه شد، مبلغ 6500 میلیارد تومان به ورزش کمک شد.
پول نیست اما روی 28 طلا حساب کنید!
در حالی که همه از وضعیت بد مالی ورزش ایران خبر دارند، مسئولان از کسب 28 مدال طلا در بازی های آسیایی 2026 ناگویا بیشتر از هانگژو صحبت می کنند.
اینکه گفته می شود برنامه کسب 28 طلا برای رسیدن به مقام چهارم کاملاً اندیشیده شده است و قولی برای کسب این عدد داده نشده است، قابل قبول نیست. همانطور که قبلا در گزارش اختصاصی یورنا با عنوان “توهم طلایی کمیته ملی المپیک در ناگویا از کجا آمده است؟” وی اظهار داشت: با نگاهی گذرا به جدول توزیع مدال های بازی ها می توان گفت که برای بالا بردن سطح به چند مدال نیاز است. اگر کار دانشگاهی است، باید راهی برای حل مشکلات بودجه ای یا اتخاذ تدابیری برای توسعه ریشه ای رشته های مهم اندیشید. در غیر این صورت اعلام تعداد مدال برای ارتقای جایگاه در جدول اصلا نیاز به کارشناس ندارد! وقتی فدراسیون مهمی مثل دوومیدانی در ارتباط با یک اعزامی مشکل مالی دارد، مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش چگونه می توانند توقع مدال های بیشتری در چنین رشته ای داشته باشند؟ البته لازم به ذکر است که احسان حدادی وعده مدال دورقمی را داده بود اما نتوانست این کویر نورد را به خارج از کشور بفرستد!
در دو سال قبل از ناگویا چه رشته ها و ورزشکارانی طلا می گیرند؟! همان کارشناسان و مسئولانی که از 28 مدال طلا صحبت می کنند، آیا فهرستی از این تخصص ها تهیه کرده اند؟! گویا 28 طلا سنگ بزرگی بود که مسئولان آن را گرفتند و تصور نمی کردند کسی روی این ادعا تمرکز کند!
جهان مالی منتقد گذشته؛ به حال و آینده اهمیت نده!
چند روز پیش وزیر ورزش با انتقاد از نتایجی که در بازی های آسیایی هانگجو گرفتیم، گفت: در مورد بازی های آسیایی هانگجو نتایج غیرقابل قبولی گرفتیم و رتبه ما نسبت به دوره های قبل خوب نبود او در حال حاضر با 20 مدال طلا در رتبه چهارم قرار دارد و فکر می کنم در ناگویا ژاپن پیشرفت کند یک شکست و برنز دو شکست است و اگر 5 مدال طلا بگیریم بهتر از 50 نقره است.
صحبت های دنیامالی کمتر از ادعای کارشناسان کمیته ملی المپیک و مناف الهاشمی مبنی بر کسب 28 مدال طلا نیست! نکته پنهان در اظهارات وزیر مربوط به انتقاد وی از وضعیت ورزش در دولت قبل است که طی آن رژه ایرانیان در هانگژو به نتیجه مطلوب نرسید و دنیا مالی ممکن است با این موارد زمینه را برای شکست احتمالی ناگویا فراهم کند. کلمات
موضوع دیگر این است که اگر وزارت ورزش در گذشته نتوانسته عملکرد خوبی داشته باشد، چرا وزیر فعلی تاکنون نتوانسته بودجه لازم را دریافت و در اختیار فدراسیون ها قرار دهد؟! چرا مشکلات مالی ورزش کم نشد و لیدرها مجبور شدند خودشان به دریافت پول ادامه دهند؟! خروجی های چند ماهه وزارت ورزش چیست؟
اگر فرض کنیم کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در طول این دو سال چشم به راه اجرای یک برنامه کوتاه مدت برای کسب مدال های طلای بیشتر در ناگویا هستند، سوال این است که چشم انداز المپیک لس آنجلس چیست؟ ! آیا اصلا هدف خاصی وجود دارد یا مثل همیشه فقط مسابقات پیش رو مورد توجه مسئولان قرار می گیرد؟
طبق اظهارات مسئولان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و با توجه به مشکلات مالی فدراسیون‌ها، تکرار نتایج آخرین بازی‌های آسیایی و المپیک در آینده یک رویا است، زیرا بدون برنامه‌ریزی نمی‌توان چیزی برداشت کرد. و کشت. بیشتر صحبت ها در مورد توسعه و ترویج ورزش ایران فقط شعار است و من در مقاطع مختلف از وزیر ورزش و معاونانش و رئیس و دبیرکل کمیته ملی المپیک شنیده ام اما هیچ راه حلی برای ایران و ادامه ندارد. انجام ورزش روز به روز سخت تر می شود.
