خیابانی یک‌طرفه در تلویزیونی ملی! – یورنا

اصولاً کسانی که در حوزه رسانه و هنر فعالیت می کنند، از بهترین تکنیک ها برای برقراری ارتباط شخصی تری با مخاطب استفاده می کنند و حرف های خود را با مخاطب رسانه ای طنین انداز می کنند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی یورنا. دعوای جدیدی بین هواداران پرسپولیس و خبانی پس از شکست قرمزها مقابل السد آغاز شد. برخی از پرسپولیسی ها معتقدند هر زمان که بازی تیمشان گزارش می شود نتیجه خوبی برای پرسپولیس به دست نمی آید.

گزارش جواد خبانی از دیدار پرسپولیس و السد در هفته سوم لیگ برتر واکنش‌های زیادی را به همراه داشت. خیابان وی در بخشی از این گزارش بازی به مسائل و موضوعات ملی و تاریخی از جمله مالکیت ابدی ایران بر جزایر سه گانه اشاره کرد و اظهاراتی مشابه درباره کشورهای خلیج فارس کرد و گفت که همه این کشورها قبلا متعلق به ایران بوده اند. این نوع سخنرانی در فضای مجازی بازتاب های زیادی داشت و برخی این سخنان را تلاشی برای جلب توجه و پرهیز از اشتباهات رایج در گزارش های وی تعبیر کردند. طبیعتا جزایر سه گانه تا ابد تحت مالکیت ایران بوده و خواهند ماند، اما با توجه به سابقه خیابانی او در ارائه موضوعات غیرفوتبالی فراوان در گزارش هایش، این اظهارات نیز از دیدگاه مردم متفاوت تفسیر شد و همینطور هم شد. پوششی و در راستای مطالبه آنها برای جبران خطاهای گزارش دهی وی.

این گفتگوهای خیابانی بحث های زیادی را در شبکه های اجتماعی به راه انداخت. برخی از کاربران احساس کردند که این یک نوع اظهار نظر است که ربطی به ماهیت ورزشی مسابقه ندارد. از نگاه برخی منتقدان، این رویکرد خیابانی که هر از چند گاهی به آن گرایش پیدا می کند، با هدف سرپوش گذاشتن بر ضعف های اصل گزارشگری است.

پس از شکست قرمزها مقابل السد، نبرد جدیدی بین هواداران و خیابان آغاز شد. برخی از پرسپولیسی ها به گزارش ناهیسی در خیابان اشاره می کنند و فکر می کنند هر وقت او از بازی تیمشان گزارش می دهد نتیجه خوبی برای پرسپولیس حاصل نمی شود. البته این ادعای افسانه‌آمیز به خایانی این حق را می‌دهد که تمامی ایرادات گزارش خود را معتبر رد کند.

برخی دیگر از پرسپولیسی ها نیز از انتقاد جواد خبانی از ژائو، مهاجم پرتغالی تیمشان گلایه دارند. خیابانی در این دیدار با اشاره به عدم آمادگی بدنی و شوت زنی ضعیف مهاجم جدید سرخ ها از هزینه بالای پرسپولیس برای خرید این مهاجم انتقاد کرد. طبیعتا وجود من به همین جا ختم نشد و از آنجایی که او در طول شبانه روز ساعات زیادی هوای زنده را در اختیار داشت. او به سرعت به اعتراض هواداران پرسپولیس پاسخ داد و گفت به جای اعتراض به خبرنگار، واسطه تیم را عوض کنید. خبانی سپس در اقدامی که باعث افزایش لجبازی پرسپولیس شد، از مسئولان صداوسیما خواست تا از بازی بعدی پرسپولیس نیز گزارش دهند. اما روال این شبکه طوری نیست که خبرنگاری دو بازی متوالی یک تیم را پخش کند و بازی پرسپولیس و شمس آذر پخش نشود.

متأسفانه منتظر عکس العمل خیابان و ادامه چالش با آمیخته ای از پارادوکس ها و بحث ها جای تعجب نیست. اتفاقی که واقعا جایی در رسانه ها که طیف وسیعی از هواداران فوتبال را در بر می گیرد، ندارد. نکته ای که در این مطالبه سرسختانه خیابان نهفته است این است که سال هاست تعداد زیادی از هواداران و منتقدان فوتبال به نحوه گزارش آن اعتراض دارند. این در حالی است که خودش اعتقادی به نقد ندارد و صدا و سیما هم برای توجه به نظرات مخاطبان خود اقدامات موثری انجام نمی دهد.

شاید تداوم حضور پررنگ الستریت در پخش مسابقات مهم او را به این باور رساند که این وضعیت به جای اینکه فرصتی برای تعامل خوب با مردم به عنوان زمینه ای برای نمایش سرسختانه قدرت فراهم کند، همچنان یکی از خبرنگاران اصلی رادیو و تلویزیون خواهد بود. اگر خیانی را خرافاتی ندانیم، قطعا او فردی احساساتی است و این اتفاق گاهی او را بیش از حد احساساتی می کند. او در مسیری پر از چالش پیشرفت کرده است. تکراری شدن حرف های فوتبالی، اصرار بر نظرات شخصی درست و نادرست، اطلاعات ناقص و قدیمی از فوتبالیست ها و حواشی فوتبال، بعد از این همه سال گزارش و این بار اضافه کردن لجبازی های بیهوده با هواداران، طبیعتا آن را بسیار سنگین می کند. موجود مدیران تلویزیون نشان داده اند که برای مخاطبان ناراضی اعتبار چندانی قائل نیستند و در شرایط فعلی ترجیح می دهند به روند فعلی ادامه دهند. این قسمت در سال های اخیر تکرار شده است.

صدا، کلمات و عبارات گزارشگر توصیف می کند که چه اتفاقی در مقابل چشمان ما می افتد که ارزش افزودن به مسابقه مهم می شود، در غیر این صورت همه ما شاهد “تله آفساید” و “زمان کشی است”. اضافات جواد خاتانی در سرتاسر گزارش از این نوع نیست و به نظر می رسد از جهان و منطق دیگری نشأت می گیرد که اغلب در تضاد و تناقض با حوادث این جهان است. حداقل درک آن سخت است.

سبک خاص اشتباهات آقای خبرنگار

یکی از ویژگی های قابل توجه گزارش خیابانی، خطاهای آماری و اطلاعاتی است. به عنوان مثال، او گاهی اوقات بازیکنان را با نام های اشتباه صدا می کند یا اطلاعات نادرستی در مورد سابقه آنها ارائه می دهد. این برای برخی از هواداران آزاردهنده است زیرا از یک گزارشگر حرفه ای انتظار می رود اطلاعات دقیق و به روزی در مورد تیم ها و بازیکنان ارائه دهد. در مواردی مانند جام جهانی و سایر رقابت های بزرگ مانند دیدار پرسپولیس و السد، این اشتباهات بیشتر مشهود و قابل نقد است.

این خیابان به داشتن توصیفات و اصطلاحات خاص و گاه مبهم معروف است. این توصیفات به جای توضیحی عمیق، تکراری و ساده به نظر می رسند. علاقه مندان از یک خبرنگار انتظار دارند که تحلیل تکنیکال و توضیحات دقیق تری در مورد جریان بازی ارائه کند، اما خبانی گاهی از تحلیل دقیق و هدفمند با جملات هک شده اجتناب می کند. خب این نشان می دهد که او اهل جامعه است آمار مخاطبان مجهز به اطلاعات فعلی؛ عقب افتاد

یکی دیگر از ویژگی های منفی سبک خیابانی پوشش، اشتباهات دستوری و جملاتی است که گاهی تبدیل به شوخی می شود. همین موضوع باعث شد تا برخی از او به دلیل عدم دقت کافی انتقاد کنند. این اشتباهات باعث شد تا کلیپ های خنده دار گزارش های او در فضای مجازی دست به دست شود و نوعی طنز ناخودآگاه پیرامون شخصیت او شکل بگیرد.

خبانی آموخته است که چگونه جمله ای بسازد که با وجود نادرست بودن دستور زبان فارسی، مفهومی را به مخاطب منتقل کند و بدین ترتیب اهمیت کلمه کلیدی در زبان را به همه ما یادآوری کند. تئوری این است؛ میگم داری حدس میزنی البته او این کار را کاملا ناخودآگاه انجام می دهد و برایش اهمیتی ندارد که واکنش مردم چیست.

انتقاد دیگر از Street Reports به تحلیل تکنیکال آن مربوط می شود. برخلاف بسیاری از خبرنگاران جوان که سعی می کنند با تحلیل تکنیکی و تاکتیکی بینش عمیق تری به مخاطب بدهند، خبانی معمولاً توضیحاتی سطحی و ساده می دهد که گاهی به نتیجه نمی رسد. در این مورد، او اصرار دارد که سادگی خود را برای نتیجه تصحیح کند و حتی جملات عجیب‌تری خلق کند.

کلمات بی احساس در لحظات حساس

خبیانی گاهی در لحظات حساس یک مسابقه به جای توصیف هیجان و هارمونی بازی از مسائل فرعی صحبت می کند. به عنوان مثال، در لحظاتی که یک تیم در شرف گلزنی است، ممکن است همچنان یک نکته کلی را بیان کند و تمرکز خود را روی صحنه اصلی از دست بدهد. این مشکل برای بسیاری از هواداران ناخوشایند است زیرا آنها انتظار دارند که گزارشگر در لحظات حساس بازی را با هیجان و توجه کامل توصیف کند. مخاطب از خود می‌پرسد که این کشتی اطلاعات نامربوط در کدام ساحل قرار خواهد گرفت. البته سلسله توهمات باطل است.

برخی از هواداران او را به مدرن نشدن متهم می کنند

نسل جدید گزارشگران ورزشی ایران و جهان رویکرد مدرن و دقیق تری دارد. جواد خبانی را به دلیل سبک و شیوه سنتی گزارشگری گاهی با این نسل جدید مقایسه می کنند و برخی از مخاطبان او را به عدم همراهی با فناوری ها و اطلاعات روز دنیا متهم می کنند و کاملا درست می گویند. الخیانی همچنین عادت دارد از جملات و عباراتی که برخی از مخاطبان آن را کسل کننده و تکراری می دانند، مکرراً استفاده کند – شاید حالا هادی امل را به یاد بیاورید که مدام عبارت «نان پدر و شیر مادر» را برای مخاطبانش تکرار می کند. و این تکرار باعث شده است که برخی از طرفداران گزارشگر او را به “کلیشه سازی” متهم کنند.

خیانی یکبار گفت: من همیشه می گویم کسی که هزار فیلم دیده باشد می تواند در مورد یک فیلمساز نظر بدهد، هرکسی میکروفون را درست در دست گرفته یا با میکروفون کار کرده و جملات و حرف های من را به خوبی بیان کرده است، می تواند در این مورد نظر بدهد. یا به جملات و کلمات من اعتراض کنید.

هر منتقدی برای نقد گزارش های خود باید یک بار میکروفون را می گرفت که یکی از روش های منسوخ شده برخورد با انتقاد است. الخیاری در اظهارنظری دیگر فراموش کرده بود از تصمیمات سرمربی تیم ملی انتقاد کند و نیازی به انتقاد ندید. واضح است که الخبانی بخشی از خاطره نوستالژیک مردم شده است، اما خود بخش بزرگی از مردم از گزارش های او خسته شده اند. جواد خبانی اواخر سال گذشته در یکی از برنامه های تلویزیونی اعلام کرد که تا زمان بازنشستگی به زودی به کار خود ادامه خواهد داد. وی گفت: این تصمیمی است که سال ها پیش گرفتم و به خداحافظی و رفتن فکر می کنم. این اظهار نظر بارقه امیدی را در دل توده ها روشن کرد. اما کمتر از دو ماه بعد، جواد خبانی ماجرای بازنشستگی خود را کاملاً تکذیب کرد و گفت: «خیلی ها از من پرسیدند که چرا رفتم و دیگر برنگشتم. ”

به گفته برخی از شیوخ، هرگاه کلمه مردم را شنیدید، صبور باشید و اندکی فکر کنید. به احتمال بسیار زیاد گوینده در مسیر مغالطه قرار گرفته است. متأسفانه استفاده نادرست از این کلمه و میل و سلیقه آنها به یکی دو خبرنگار و مجری محدود نمی شود و اظهارات و اعلامیه های بسیاری از سوی مسئولان وجود دارد. از آنجایی که پیمان یوسفی از بازنشستگی جواد خبانی گلایه داشت و مدعی شد مردم صدای شما را به خاطر دارند و «باید بمانید»، سؤال اینجاست. آیا این هواداران فوتبال نیستند که باید با گزارش شما بازی تیم محبوبشان را ببینند و اعصابشان را خرد کنند؟ همین دو شب پیش یوسفی در جریان گزارش ال کلاسیکو گفت: صنعت فوتبال به کوچکی پرورش گوسفند نیست، اوج خلاقیت در تعابیر همکار جواد خیانی. و البته با توجه به طول عمرش باید از بازنشستگی همکارش هم ناراحت باشد.

نکته مهم این است که خیاری نه تنها بازنشسته نشده، بلکه در تلویزیون حضور مستمر دارد. اکنون خیابان به بخشی جدایی ناپذیر از برنامه های شبانه روزی رادیو تبدیل شده است. و از این شبکه به آن شبکه، از برنامه های صبح تا آخر شب فوتبال.

کمی ایمان