پاسخ ایران به حمله رژیم صهیونیستی چگونه خواهد بود؟! – یورنا

هواپیمای رژیم صهیونیستی بامداد روز شنبه ۱۴ آبان ماه در پاسخ به عملیات صادق ۲ به ایران حمله هوایی کرد.

به گزارش یورنا به نقل از نیمروز، اگرچه هنوز ابعاد این حمله و خسارات آن به طور کامل مشخص نشده است، اما از همان ابتدا سوال «پاسخ یا نه ایران» موضوع بحث تحلیلگران و حتی عموم مردم بود. دو رویکرد کلی مجزا وجود دارد. تیم اول معتقد است که ایران باید پاسخ دهد، با وجود اختلاف نظرها در مورد نحوه پاسخگویی همانطور که انتظار می رفت، تیم دوم از عدم پاسخگویی ایرانیان صحبت می کند. در ذیل به ادله و دیدگاه هر یک از این گروه ها پرداخته خواهد شد.

در مورد کسانی که از پاسخ به اسرائیل با بیان اینکه این حمله نقض حاکمیت ارضی و حریم هوایی ایران است حمایت می کنند، حق دفاع را در هر دو سطح قانونی و نظامی مشروع و محفوظ می دانند. از سوی دیگر، آنها بر این باورند که عدم پاسخگویی هزینه های نقض حاکمیت ارضی را کاهش می دهد، به اسرائیل جرات می دهد تا در آینده حملات خشونت آمیزتری انجام دهد و در نهایت امنیت ملی را از بین می برد. به گفته تحلیلگران، با توجه به شرایط کنونی و قوانین بین المللی، دست ایران برای هرگونه پاسخی باز است و واکنش سایر کشورها به گسترش ایران کمک خواهد کرد.

در مورد نوع و شدت پاسخ نظرات مختلفی وجود دارد:

1- پاسخ نظامی: حضور جدی‌تر و کمک به جبهه لبنان یکی از روش‌های پیشنهادی است، زیرا نقش برجسته‌ای در تعیین سرنوشت اسرائیل دارد. اگر اولویت سرعت پاسخگویی باشد، این پاسخ سرعت کار خوبی دارد.

نوع دیگری از پاسخ نظامی وجود دارد که پاسخی در سطح وعد الصادق 2 اما با هدف و قربانیان خاص است که تحلیلگران پیشنهاد می کنند که نیروهای هوایی و تاسیسات ارتش رژیم را هدف قرار دهند.

دیدگاه دیگری نیز در میان حامیان واکنش نظامی وجود دارد که پاسخی متناسب با این حمله است.

2. واکنش هسته ای: برخی معتقدند چون شرایط کنونی تغییر کرده است، باید در رویکرد هسته ای کنونی تجدید نظر شود تا پیامی جدی به غرب داده شود. این مشکل با راه حل هایی مانند تغییر دکترین هسته ای، خروج از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و برکناری بازرسان آژانس قابل حل است.

3. پاسخ دیپلماتیک: مانند همیشه، برخی معتقدند که دیپلماسی در این شرایط تأثیر قوی دارد و تلفیق دیپلماسی و میدانی را راه حل مناسبی می دانند. اما یک گروه ثانویه نیز به پاسخ دیپلماسی انتزاعی معتقدند.
4. پاسخ امنیتی: عملیات مشترک نظامی و امنیتی یکی دیگر از راه حل های پیشنهادی است. با توجه به اینکه اثبات نقش دولت ها در عملیات امنیتی کار آسانی نیست، چنین پاسخی عواقب حقوقی زیادی در پی ندارد و راه حل معقولی برای ایران تلقی می شود.

نکته اصلی در پاسخ ایران افزایش اثربخشی و همچنین تغییر نگرش دشمن است تا تصویری از ایران شکل بگیرد که کوچکترین تجاوزی به کشورش را تحمل نکند. رهبر معظم انقلاب در دیدار با خانواده شهدای امنیت نیز به این نکته اشاره کردند: «اینها اشتباه محاسباتی رژیم صهیونیستی را نسبت به ایران ندارند ایران، نه جوانان ایران را می شناسند و نه ملت ایران را می شناسند و هنوز نمی توانند قدرت، توانایی، ابتکار و اراده ملت ایران را به درستی درک کنند.

از سوی دیگر، بحث اصلی در میان مخالفان، احتمال افزایش تنش و فرسایش حملات با پاسخ جدید ایران است. پیش از این سردار عزیز جعفری، فرمانده سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، انتظار تلاش مذبوحانه و حمله محدود اسرائیل را داشت و خاطرنشان کرد: پاسخ ایران به گستردگی حمله دشمن بستگی دارد و شاید با توجه به حمله ای که رخ داده است، آنها نیازی به پاسخگویی به آن نمی بینم و همه هنوز هستند… این توضیحات برای پاسخ به اسرائیل که حاکمیت ارضی ما را نقض کرد، حیاتی به نظر می رسد و با وجود حمله محدود نباید آن را دست کم گرفت و متجاوز را مجازات نکرد. . زیرا به نظر می رسد عواقب جبران ناپذیری در پی خواهد داشت; با این حال، انتخابات آمریکا در روزهای آینده یکی از عوامل تاثیرگذار بر نظر نهایی تصمیم گیرندگان خواهد بود.

حمله 14 آبان اولین حمله مستقیم برای عبور از مرزهای جغرافیایی ایران پس از 31 شهریور 1359 محسوب می شود که بر اساس اعلام ستاد کل نیروهای مسلح از فضای در اختیار تروریست آمریکایی استفاده می شود. ارتش عراق در عراق در صد کیلومتری مرز ایران و از مسافتی طولانی، پایگاه هوایی را به سمت برخی از رادارهای مرزی استان های ایلام و خوزستان و مجاورت استان تهران شلیک کرد و خسارات محدودی به آن وارد شد. و اثربخشی پایین بسیاری از سامانه های راداری به دلیل عملکرد نابهنگام پدافند هوایی کشور آسیب دیدند و آسیب دیدند. همچنین با آمادگی پدافند هوایی کشور تعداد زیادی موشک رهگیری و رهگیری شد و از ورود هواپیماهای دشمن به حریم هوایی کشور جلوگیری شد.

چندین کشور به این حمله واکنش نشان دادند و سطوح واکنش ها متفاوت بود، در همین حال عدم واکنش اردن و آذربایجان و نیز عدم محکومیت روسیه در افکار عمومی جنجالی شد.