شوخی با جنگ در قلب پایتخت؛ زار زار می‌خندیم! / نوشته ای درباره یک «زودپز» – یورنا

شوخی با جنگ اتفاقی است که تجربه قبلی در فیلم ها داشته و حالا در زودبار این شوخی وارد محدوده شهری شده و اتفاقات فیلم در قلب پایتخت می گذرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی یورنا. منتقدان «زودپز» هم مانند طرفدارانش در دو طیف کاملا مجزا قرار دارند. با وجود ایرادات و خلأهای موجود در سناریو و چگونگی ترسیم فضای دهه شصت، قسمت اول فیلم تجربه موفقی در خنداندن مخاطب به حساب می آید. اما گروهی دیگر از اینکه وقت خود را با دیدن چنین فیلمی تلف کرده اند کاملاً ناراحت هستند.

تنبنده یا محمدزاده؟
حتی در این میان، حضور نوید محمدزاده به نظر نمی رسد که فیلم را جذاب تر کند و محسن تنابنده همه خنده ها و بازی ها را بر عهده دارد.
محسن تنابندی ثابت کرده است که در کمدی توانایی جفت شدن بالایی دارد. در شکل گیری یک کمدی می تواند بازیگر دیگری را همراهی کند و نقش دیگری را به خوبی خودش جلوه دهد. اما محمد زاده پیش از این تجربه ایفای نقش های کمدی را ندارد و سبک بازیگری اش با محسن تنابنده متفاوت است. اما با کنار هم قرار گرفتن این دو بازیگر، اتفاق مهمی می افتد و «زودپاز» تبدیل به یک کمدی خنده دار می شود.
موضوع زودپاز اگرچه به دهه 60 می پردازد و حکایت از نقشه دو باجان برای شهید جلوه دادن یکی از آنها و استفاده از امکانات احتمالی دارد، اما با طنز آمیخته است. رمانی از جنگ، شهادت و زندگی اجتماعی در پایتخت.

هنوز دهه شصت است

با توجه به شهری بودن روایت، تفاوت هایی بین این اثر و آثاری مانند لیلی با منی و… کارگردان رامبد جوان از این نظر نکته خوبی داشت.
در هر صورت دهه 60 و نوستالژی آن برای بسیاری از افراد موضوع خوبی است و این موضوع منبعی برای خلق آثار هنری در سال های آینده خواهد بود.
نسلی که لحظه به لحظه دوران طلایی کودکی را با کاستی ها و دردها و کاستی هایش پشت سر گذاشت و اینک آن روزها را بازگو می کند و به خاطراتش «به تلخی می خندد»!