این روزها پیکاسو در تهران است! – یورنا
این روزها همه نقاشان خوب دور هم جمع می شوند تا چهره انسان را به ما نشان دهند. پابلو پیکاسو، ونسان ون گوگ، فرانسیس بیکن، اندی وارهول، کمال الملک، آیدین آغداشلو، بهمن محصص، جز تباطبای، مهدی سحابی، مارکو گریگوریان و…
به گزارش خبرنگار فرهنگی یورنا. دکتر جمال عرب زاده، متصدی نمایشگاه «چشم در یک چشم» تلاش کرد مسیر تحولات هنری و مفهومی پرتره در هنر مدرن و معاصر را به ما نشان دهد. به همین دلیل هنگام ورود به گالری جدول زمانی دقیقی را تعیین کرد که از روی آن می توانست مسیر نقاشی و ابعاد مختلف آن را در چند دقیقه مشاهده کند و از همان ابتدا به تماشای قسمت های مختلف در یک نگاه می رفت. . ذهنی آماده و متشکل. این سفر در 100 سال قبل از میلاد با تصویر نفرتیتی، همسر آخناتون (پادشاه مصر) توسط توتموس آغاز می‌شود، با این توضیح که: «نفرتیتی زنی تأثیرگذار در دوران حکومت شوهرش بود و اغلب از تصویر او در تزئین مجسمه‌ها استفاده می‌شد. ” معابد دارای ابعاد مختلفی هستند و به اندازه همتایان خود قابل مشاهده هستند. این شخصیت نیز مانند دیگر فرعونیان ابزاری بود در خدمت تبلیغات اقتدار و شکوه دولت مصر در آن زمان.
پس از این بررسی، نمایشگاه با اثری از بهمن مهساس با عنوان «سر یک مرد» آغاز می شود. در کنار آن اثری حاوی توضیحی درباره رابطه خود و تصویر نوشته شده است: «امروزه می دانیم که تصویر ناگزیر با درون سوژه رابطه ایجاد می کند، اما تا پایان قرن نوزدهم فرض می شد که بین حالات ذهنی موضوع و ظاهر آن رابطه مکانیکی وجود دارد.
سپس نوبت به اثر پابلو پیکاسو با عنوان «زن گریان» رسید. این اثر در سال 1937 خلق شده و ابعاد آن 74 در 55 سانتی متر است.
این نمایشگاه با آثار بسیاری از فرانسیس بیکن، سالوادور دالی و دیگران ادامه دارد. اثر سالوادور دالی «پروانه‌ها در جهان ضد ماده» از مجموعه Conquest of the Universe 1 که در سال 1974 خلق شده است، به نمایش گذاشته شده است.
اثر مهدی سحابی به نام «چهره» که در سال 1379 خلق شده است به نمایش گذاشته شده است.
بار دیگر نوبت به پیکاسو و آثار متعددش می رسد که در موزه هنرهای معاصر نگهداری می شوند.
و البته کار ونسان ون گوگ در میان آثار دیگر خودنمایی می کند. اثری که به سال 1882 برمی گردد.
دو اثر از آلبرتو جاکومتی وجود دارد. یکی پرتره ای از یاناهارا در سال 1960 و دیگری نیم تنه برنزی متعلق به سال 1956 است.
این نمایشگاه شامل بیش از 120 اثر در قالب نقاشی، مجسمه و عکس از هنرمندانی چون فرانسیس بیکن، لوترک، پیکاسو، ونسان ون گوگ، اندی وارهول، جاکومتی، جیمز انسور، ادوارد مونه، جیم دین و رابرت راشنبرگ است. ، فرناند لژر، خوان میرو، کمال الملک، بهمن محصص، مارکو گریگوریان، محمود جوادی پور، آیدین آغداشلو، احمد اسفندیاری، جزی طباطبایی، کمپر دربخش، غلامحسین نامی، مهدی سحابی، فرشید گل‌کی، کور و… در پنج گالری در موزه.
و البته در صورت بازدید از این نمایشگاه، در سالن های پایانی نیز می توانید از نمایشگاه «همسفر آفتاب» که مروری بر آثار فرخ شایسته است دیدن کنید. بیش از 200 اثر از این هنرمند از سه دوره کاری وی به نمایش گذاشته شده است. فاروق شایستی از آن دست هنرمندانی است که کار خود را با نقاشی و هنرهای سنتی ایرانی آغاز کرد و پس از رفتن به غرب برای تحصیل با گرایش های جدید هنری آشنا شد و توانست تلفیقی بین این دو ایجاد کند. او بیش از سه دهه در ژاپن زندگی کرده و هنرهای آکادمیک را تدریس کرده است.
فاروق مسیتا در هنر خود تجربه خاصی را پشت سر گذاشت. او پس از دیدن آثار مهم ترین هنرمندان جهان در اروپا به قاب کوچک نقاشی های خود بازگشت و سعی کرد این سبک قدیمی را در محیطی جدید تجربه کند. اگرچه در ابتدا کار او توسط دوستان و اساتیدش یک شوخی تلقی می شد و حتی آن را رد می کرد، اما بعدها توانست نظر همه آنها را به خود جلب کند. اندکی بعد با برپایی نمایشگاهی در ژاپن مسیر جدیدی را پیش روی خود دید. و اکنون می توانید مجموعه ای از آثار او را در موزه هنرهای معاصر ببینید. این نمایشگاه تا 27 نوامبر 1403 هجری شمسی ادامه دارد.
