کشف فسیل پرنده‌ای که راز هوش پرندگان را فاش می‌کند

به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا، کشف فسیل جدید پرنده ای از دوران مزوزوئیک به نام Navaornis hestiae اطلاعات اساسی در مورد تکامل تکاملی مغز پرندگان ارائه کرده و بین گونه های باستانی مانند آرکئوپتریکس و آرکئوپتریکس ارتباط برقرار می کند. پرندگان مدرن

یک کشف فسیلی شگفت‌انگیز می‌تواند درک ما از چگونگی تکامل مغز و هوش منحصربه‌فرد پرندگان را تغییر دهد. دانشمندان فسیل یک پرنده به خوبی حفظ شده از دوران مزوزوئیک را کشف کردند که تقریباً به اندازه یک سار است. اسکلت کامل آن تقریباً دست نخورده باقی مانده است، که برای فسیل های پرندگان، به ویژه فسیل های باستانی، بسیار نادر است.

پاسخ به این سوال که هوش پرندگان چگونه تکامل یافته است، همیشه یکی از اسرار بزرگ تکامل مهره داران بوده است. این پرنده فسیلی که Navaornis hestiae نام دارد، حدود 80 میلیون سال پیش در برزیل کنونی زندگی می کرد. این کشف به دانشمندان اجازه داد تا با حفظ اسکلت پرنده به صورت سه بعدی خیره کننده، مغز پرنده را به صورت دیجیتالی بازسازی کنند. این فسیل که در مجله نیچر منتشر شده است، ممکن است به عنوان “سنگ روزتا” برای تعیین منشاء تکاملی مغز پرندگان مدرن عمل کند.

تکامل تکاملی مغز پرندگان

ناوئورنیس مغز بزرگ‌تری نسبت به آرکئوپتریکس داشت که نشان می‌دهد این پرنده توانایی‌های شناختی پیشرفته‌تری نسبت به دایناسورهای پرنده‌مانند قبلی دارد. با این حال، بیشتر نواحی مغزش، مانند مخچه، هنوز به اندازه پرندگان امروزی توسعه نیافته بود، که نشان می‌دهد این پرنده هنوز مکانیسم‌های کنترل پرواز پیچیده‌ای را که در پرندگان مدرن وجود دارد، ندارد.

Germo Navalone، یکی از نویسندگان این مطالعه از دپارتمان علوم زمین دانشگاه کمبریج، گفت: “ساختار مغز Navaornis تقریباً بین Archeopteryx و پرندگان مدرن قرار دارد.” این یکی از آن لحظات نادری است که قطعه گمشده درست جا می‌افتد.

اهمیت تاریخی و فرهنگی فسیل

این فسیل به افتخار ویلیام ناوا، مدیر موزه دیرینه شناسی در مارلیا در ایالت سائوپائولو، برزیل، که فسیل را در سال 2016 در منطقه ای در نزدیکی Presdente Perdente کشف کرد، نامگذاری شده است. حدود ده ها میلیون سال پیش، این منطقه احتمالاً یک منطقه خشک با نهرهای کم عمق بوده است که به حفظ شگفت انگیز فسیل کمک کرده است. محققان از فناوری پیشرفته میکرو سی تی اسکن برای بازسازی دقیق اسکلت و مغز این پرنده استفاده کردند.

سوالات جدید در مورد تکامل پرندگان

ناوئورنیس متعلق به گروهی از پرندگان اولیه به نام انانتیورنیتین ها یا “پرندگان وارونه” است که بیش از 130 میلیون سال پیش از پرندگان امروزی جدا شده اند. این گروه از پرندگان دارای پرهای پیچیده بودند و احتمالاً می توانستند مانند پرندگان امروزی پرواز کنند. با این حال، آناتومی مغز ناوئورنیس سؤالات جدیدی را ایجاد می کند: چگونه این پرندگان وارونه قادر به کنترل پرواز خود بدون ویژگی های کامل مغزی که در پرندگان زنده دیده می شود، از جمله مخچه توسعه یافته بودند؟

اهمیت تکاملی ناورنیس

این کشف درک ما از تغییرات تکاملی در مغز پرنده را بسیار واضح تر از قبل می کند.

دانیل فیلد از دانشگاه کمبریج، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: پرندگان مدرن برخی از پیشرفته‌ترین توانایی‌های شناختی را در دنیای حیوانات دارند و این کشف به ما کمک می‌کند بهتر بفهمیم چه زمانی این ویژگی‌ها برای اولین بار در پرندگان ظاهر شد.

ناوورنیس توضیح می دهد که برخی از پرندگان که در زمان دایناسورها پرواز می کردند، ساختار مغزی تقریباً مشابه پرندگان امروزی 80 میلیون سال پیش داشتند.

یک فسیل کلیدی برای تحقیقات تکاملی پرندگان

این فسیل ممکن است تنها یک نمونه باشد، اما یک قطعه کلیدی از پازل تکامل مغز پرندگان است.

فیلد گفت: «با Navaornis، ما اکنون دید روشنی از تغییرات تکاملی که بین Archeopteryx و پرندگان مدرن رخ داده است، به ویژه پرندگان هوشمند و پیچیده مانند کلاغ و طوطی داریم.

در حالی که این کشف یک پیشرفت مهم است، محققان بر این باورند که هنوز مراحل زیادی برای درک کامل تکامل هوش پرندگان وجود دارد. مطالعات آینده ممکن است نحوه تعامل ناوئورنیس با محیط خود را نشان دهد و به سؤالات گسترده تری در مورد تکامل شناخت پرندگان پاسخ دهد.

انتهای پیام/