هاشمی‌نسب ۲۴ سال پس از واقعه؛ یاغی مظلوم‌نما، اسطوره نفرت‌پراکنی – یورنا
بازیکن و مربی سابق استقلال که نقش یاغی آبی ها را برعهده گرفته بود، در آخرین مصاحبه خود از اولین روزهای حضورش در استقلال روایتی را تعریف کرد، ماجرایی که با منطق همخوانی ندارد و در خوشبینانه ترین حالت به نظر می رسد. اغراق
به گزارش سرویس ورزشی یورنا، با پدیده ای جالب و البته عجیب روبرو هستیم. با چهره ای که سال هاست نان حمل و نقل جنجالی را می خورد و از گفتن زوایای پنهان و آشکار آن راضی و خسته نمی شود. به نظر می رسد مهدی هاشمی سب بیشتر به جادوی ژورنالیستی رویدادی که بیش از دو دهه پیش رخ داده علاقه مند است. اما ای کاش تمام ماجرا همین بود.
سال هاست که رسانه ها با الفاظی چون حب و بغض، تیتر یک شبکه الهاشمی نسب شده اند و همچنان در چارچوب فوتبالی است که به دلیل کاستی های فراوان ناشی از ضعف مدیریت، هر روز موضوعات زیادی برای پرداختن به آن وجود دارد. او ذهنیتی زشت و ناشناخته دارد. لذت بردن از ظلم و نفرت پراکنی.
مهدی هاشمی سیب چندین بار در مورد این اتفاق و دلایل جدایی اش از پرسپولیس و پیوستن به استقلال صحبت کرد. او با این انتقال و با در نظر گرفتن لحظه ای که در آن انجام شد، یکی از نجومی ترین قراردادهای تاریخ فوتبال را امضا کرد و البته هر چه به دست آورد، از آن لذت برد. به قول خودش از هر که می خواست انتقام گرفت. حال سوال اینجاست که چرا او پس از این همه سال همچنان به دنبال بازگویی روایت هایی است که بر اساس آن بتواند به خود حق بدهد و آن را ثابت کند. چرا او به قصه گفتن، سرکوب و سوء استفاده از احساسات مردم و طرفداران آن حادثه اهمیت می دهد؟
هاشمی نسب در جدیدترین مصاحبه خود با چشمانی اشکبار موضوعی را تعریف می کند. او دلیل اصلی دلخوری بی پایانش از تیم سابقش را توهین و تماس بدنی هواداران افراطی پرسپولیس با مادرش عنوان می کند: «یک بار که به بازار میوه خریدم، دوستانی بودند که به زبان آذری صحبت می کردند و پرسپولیسی بودند. هواداران همدیگر را به چالش کشیدند که بار مادر مهدی نسب را به دوش بکشند و آن را در ماشین بگذارند من دیگه نمیتونم باهاتون بیام خودتون برید بازار، همون دوستانی که ما رو میشناختن به مامانم لگد زدند که اون یک نفره ولی من هر دو رو انتقام میگیرم تر و خشک…»
اول از همه شرم بر کسی که به مادر بزرگوار شما توهین کرد. اما اینکه مردم برای رساندن خدمت هاشمی و وزن میوه مادرش با چاقو همدیگر را ببرند چندان منطقی نیست. نقل چنین موضوعی حاوی اغراق بیشتری از جانب هاشمی نسب است. اگر همه اینها درست است چرا در همان زمان به آن اشاره و در رسانه ها منتشر نشد؟ و شما که آن شخص را می شناختید چرا در آن زمان شکایت نکردید تا حداقل به سزای رفتار زشت و غیر انسانی خود برسد؟
نکته مهم این است که هاشمی نسب در 14 سال گذشته به عنوان مربی در تیم های مختلف فعالیت کرده و حتی یک بار هم بازیکن شماره یک نبوده است. جدای از این موضوع، چون قرار نیست هر مربی سرمربی شود، چرا حداقل یک بار از دستاوردهای احتمالی خود در مربیگری صحبت نمی کند. شاید عده ای دلیل حضور او در کادر فنی فولاد و استقلال را به موقعیت ها و رفتارهایی غیر از کمک به مسائل فنی تیم و بهبود آن برمی گردند!
