نمایش دنیامالی با چراغ سبز به رفتگان ورزش ایران/ چشم بسته وزیر ورزش بر بازماندگان! – یورنا
در شرایطی که ورزش در ایران روزهای خوبی را سپری نمی کند و ورزشکاران از حداقل امکانات برخوردار نیستند، وزیر ورزش از بازگشت ورزشکاران مهاجر صحبت کرد در حالی که ورزشکارانی که نمی خواهند مهاجرت کنند نیاز به توجه بیشتری دارند.
به گزارش سرویس ورزشی یورنا، مهاجرت ورزشکاران ایرانی در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است و تقریباً می توان گفت هر ساله شاهد حضور تعدادی از ورزشکاران ایرانی در زیر پرچم کشورهای دیگر و حتی کسب مدال هستیم. شکی نیست که مهمترین و موثرترین دلیل تصمیم به مهاجرت بی تفاوتی مسئولان نسبت به ورزشکاران و نبود امکانات کافی بوده و هست.
ورزشکاری که حتی برای خرید کفش مناسب مشکل دارد یا مجبور می شود در مکان نامناسب بدون اسکورت تمرین کند، مطمئناً با یک پیشنهاد مالی خوب وسوسه می شود. با توجه به شرایط اقتصادی کشور، ورزشکاران سعی در پذیرش پیشنهادهای مالی متوسط دارند تا گرهی از مشکلات آنها برطرف شود.
جدای از سلسله مهاجرت ها یا پناهندگی هایی که جنبه سیاسی دارند، اگر به حرف های دیگر ورزشکاران مهاجر گوش کنیم، متوجه می شویم که مشکل اصلی آنها عدم توجه مسئولان و درآمد ناکافی است. در واقع همان دلایلی که سایر شهروندان را مجبور به مهاجرت می کند. یک ورزشکار به صراحت به مسئولان می گوید که پول ندارد و مدال هایش را در حراج عمومی می فروشد، پس چگونه می تواند به منبع مالی که همه مشکلات او را حل می کند، «نه» بگوید؟!
بسیاری از ورزشکاران فعال در ایران نیز از همین مشکلات رنج می برند و بارها در مصاحبه های خود به کاستی ها اشاره و انتقاد کرده اند. برخی از آنها نیز از خارج از کشور پیشنهاداتی دریافت کردند که هر کدام به دلایلی پاسخ منفی دریافت کردند. در چنین شرایطی که همه چیز نسبت به سال قبل هر سال بدتر می شود، احمد دنیامالی وزیر ورزش اعلام کرد ورزشکارانی که از ایران رفته اند و هیچ تحرک و فعالیتی علیه کشور نداشته اند، می توانند برگردند و با آغوش باز از آنها استقبال می شود! قطعا چنین اتفاقی با توجه به حضور برخی از چهره های مطرح ایرانی در خارج از کشور امری بسیار مثبت و خوشحال کننده است اما…
اما سوالی که وزیر ورزش باید به آن پاسخ دهد این است که چه عاملی در مهاجرت ورزشکاران حذف شده تا جذب آنها برای بازگشت شود؟! آیا مشکلات مالی برطرف شده است و آیا ورزشکاران شرایط لازم برای ورزش بدون اضطراب روحی را دارند؟ آیا اردوهای تمرینی، نه کل رشته، بلکه المپیکی ها بهتر شده است؟! آیا در انتخاب اعضای تیم برای ماموریت ها فقط استاندارد فنی وجود دارد و بی عدالتی وجود ندارد؟ آیا شرایط برای آموزش در همه استان ها مهیا شده است و افراد بدون مشکل کار می کنند و آیا همه امکانات در تهران محدود نیست؟ آیا تفاوت مزایای ورزشکاران معلول و سایرین از بین رفته است؟
یک ورزشکار به دلیل اعزام نشدن به مسابقات معتبر که روی پیشرفتش تاثیر گذاشته بود از ایران رفت؟ آیا فدراسیون ها هر روز با مشکلات مالی بیشتری مواجه نمی شوند؟ پس چگونه می خواهند برای این ورزشکار کاری انجام دهند؟ اگر امروز علی رضا فیروزجا به ایران برگردد مجبور می شود زیر نظر فدراسیون شطرنج که ماه هاست رئیسی ندارد کار کند؟!
با توجه به شرایط فعلی ورزش ایران که هر روز فعالیت ها نسبت به روز گذشته سخت تر می شود و روسای فدراسیون ها باید به این و آن درب برخی از هیئت ها بکوبند، بهتر است وزارت ورزش و احمد دنیامالی شرایطی را ایجاد کنند. که همان ورزشکارانی که در ایران هستند انگیزه کافی برای ماندن دارند.
رضا علیپور پس از چهارم شدن در سنگنوردی المپیک از شرایط سخت تمرینی خود می گوید و حتی فضای تمرینی خود را که بیشتر شبیه زیرزمین است ساخته است. سارا جوانمردی، ملکه تیراندازی پارالمپیک جهان پس از کسب مدال طلای بازی های پارالمپیک، صراحتا اعلام می کند که مدال او حاصل تلاش فردی او بوده و شرایط فنی و امکانات اصلا خوب نیست. انتقاد بسکتبالیست ها از شرایط نامناسب لیگ برتر؛ والیبالیست ها تنها به دلیل درآمد ارزی خود به باشگاه های خارجی با کیفیت پایین پاسخ مثبت می دهند. روز به روز فاصله دوندگان با رکوردهای جهانی بیشتر می شود و برخی از آنها کفش های میخ دار، نیزه و امکانات اولیه ورزشی ندارند. قایقرانان هنوز باید برای آموزش در یک دوره استاندارد به یک کمپ خارج از کشور بروند. حتی یک زمین چمن مناسب در کشور وجود ندارد و ارغوانی پایتخت در این شهر و آن شهر است. هنوز تیراندازان لنگ، و بسیاری از مشکلات دیگر برای رشته های مختلف.
در چنین شرایطی که انگار انتظار نام مهاجر جدید به ورزش ایران امری عادی شده است، وزیر ورزش درباره بازگشت آن مرحوم می گوید! این صحبت شعار جذابی به نظر می رسد. شعار تبلیغاتی است و احتمال افزایش تعداد مهاجران ورزشی بیشتر از بازگشت مردم است. در چنین شرایطی بهتر است مسئولان در مصاحبه های خود از این موضوع استفاده نکنند. در شرایطی که هیچکس نمی داند کدام ورزشکاران مهاجر منتظر بازگشت هستند، وزیر ورزش در این باره صحبت می کند!
