نانوپزشکی راهکار چندرشتهای برای چالشهای بزرگ علم و پزشکی
به گزارش خبرنگار علم و فناوری یورنا؛ امید فرخزاد، دانشمند برجسته ایرانی-آمریکایی در حوزه نانوپزشکی و برنده جایزه المصطفی 2023 برای طراحی، توسعه و ارزیابی بالینی داروهای جدید مبتنی بر نانوذرات پلیمری، به اهمیت رویکرد چند رشته ای در حل کلیدی ها اشاره می کند. مشکلات مشکلات علمی
وی بر این باور است که حل مشکلات بزرگ نیازمند نگاهی چند جانبه و استفاده از تخصص های متنوع است.
فرخزاد می گوید: «به نظر من، حل چالش های بزرگ اغلب مستلزم بررسی آنها از دیدگاه های مختلف و مکمل است.
فرخزاد معتقد است برای یافتن راهحلهای واقعی برای مشکلات پیچیده در حوزههای مختلف، بهویژه در علوم و پزشکی، به رویکردهایی از رشتههای مختلف نیاز است.
وی می افزاید: اگرچه در برخی زمینه ها می توان تنها از یک منظر به پیشرفت چشمگیری دست یافت، اما در علم پزشکی این امر کمتر محتمل است.
وی تجربیات خود را از فعالیت های آزمایشگاهی خود یادآور شد و گفت: در طول این سال ها از تخصص های مختلفی برای حل مسائل علمی استفاده کرده است.
فرخزاد توضیح می دهد که بسیاری از تخصص های مورد نیاز در زمینه کاری او نبوده است، اما هدایت آزمایشگاه به معنای مسئولیت حل مشکلات با همکاری متخصصان مختلف است.
او تاکید می کند که اگرچه تلاش می کند تا حد امکان دانش خود را افزایش دهد، اما در نهایت برای حل مشکلات به متخصصانی از رشته های مختلف نیاز دارد.
اهمیت آموزش بین رشته ای
فرخزاد همچنین بر اهمیت آموزش بین رشته ای تاکید می کند و تجربیات آکادمیک خود را به نمایش می گذارد. او ابتدا در رشته زیست شناسی مولکولی تحصیل کرد و سال ها با پروفسور امین آرنوت در بیمارستان عمومی ماساچوست کار کرد. او پس از مدت کوتاهی در موسسه ملی سرطان، دوره فوق دکتری را در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در آزمایشگاه مهندسی شیمی پروفسور رابرت لانگر به پایان رساند.
فرخزاد این تجربه را با «ماهی خارج از آب بودن» مقایسه میکند و میگوید با سابقهای که در پزشکی و زیستشناسی مولکولی دارد، ورود به محیط مهندسی شیمی حس عجیب و غریب و ناآشنا برایش ایجاد کرده است.
وی اضافه می کند که این سختی ها ارزشش را دارد، زیرا پس از تلاش برای یادگیری رویکردهای جدید، می توان از زوایای مختلف و مکمل به مسائل علمی نگاه کرد. دیدگاه هایی که با هم قوی تر از هر رویکرد واحدی هستند.
نانوپزشکی: یک علم جا افتاده و تاثیرگذار
فرخزاد می گوید که با افزایش دانش میان رشته ای خود، به تدریج استاد دانشگاه شد و توانست آزمایشگاه خود را تأسیس کند و در آنجا رویکرد بین رشته ای خود را گسترش داد. او معتقد است در چنین فضایی صلاحیت علمی بسیار بالاست.
فرخزاد نانوپزشکی را ذاتاً رشته ای میان رشته ای می داند و خاطرنشان می کند که افراد با سوابق مختلف از جمله شیمی، زیست، فیزیک و مهندسی می توانند در این رشته شرکت کنند.
او در مورد پیشرفت در زمینه نانوپزشکی می گوید: در مقایسه با چند دهه پیش، من آزمایشگاه خودم را در سال 2004 تأسیس کردم و آن زمان حتی رئیسم نمی دانست که نانوپزشکی چیست. شما در آن سالها واژه نانوپزشکی را در پایگاههای علمی جستجو میکردید و احتمالاً کمتر از 20 مقاله پیدا میکردید، اما امروزه میتوانید دکترای نانوپزشکی بگیرید و مؤسسات زیادی در این زمینه فعال هستند.»
او همچنین به نقش نانوپزشکی در طول همهگیری کووید-۱۹ اشاره میکند و میگوید که واکسنهای mRNA که در نهایت تولید شدند با استفاده از فناوری نانو و سیستمهای انتقال نانوذرات ممکن شد. فرخزاد معتقد است که نانوپزشکی تأثیر عمیقی بر میلیاردها نفر داشته و میلیاردها دلار ارزش اقتصادی ایجاد کرده است.
استاد و مدل علمی
فرخزاد در پاسخ به سوالی درباره تاثیرگذارترین افراد در کار علمی خود از پروفسور رابرت لنگر به عنوان معلم برجسته و الگوی بزرگ یاد می کند. لانگر چیزی بیش از یک معلم است: «در طول 20 سال گذشته، لنگر از یک مربی به یک دوست نزدیک من تبدیل شده است همانطور که او دارد، اما همچنین برای به جا گذاشتن میراث دانش آموزانی که “آنها می توانند به تغییر جهان پس از او ادامه دهند.”
فرخزاد تاکید می کند که داشتن حمایت و راهنمایی برای مردم در مسیر علمی بسیار مهم است.
او معتقد است که این افراد نه تنها در زمینه علمی کمک می کنند، بلکه در بسیاری از جنبه های زندگی شخصی راهنمایی های ارزشمندی ارائه می دهند.
انتهای پیام/