مصاحبه با شاهد عینی: روایت ۲۴ ساعت آخر حکومت اسد در دمشق – یورنا

اتفاقی که در کمتر از دو هفته در سوریه افتاد همه را شوکه کرد. از سقوط غیرمنتظره دولت بشار اسد تا ظهور گروه های افراطی و تروریستی در سوریه. در همین راستا با سید احمد علوی، فعال سیاسی و عضو شورای شهر تهران که همزمان به سوریه رفته بود گفت وگویی داشتیم که به شرح زیر است:

وضعیت مردم سوریه به ویژه دمشق در 24 ساعت گذشته حکومت اسد چگونه بود؟

آخر شب و روز در میان اهل شام بودیم. به جز زینبیه و اطراف حرم حضرت رقیه (س) هیچ گونه نگرانی از سقوط حکومت دیده نمی شد. حتی کسانی که در دمشق حجاب مناسبی نداشتند، نگرانی خاصی نسبت به ورود ارتش جولانی و سقوط اسد نشان ندادند. جو کاملاً عادی به نظر می رسید، حتی در مرز سوریه و لبنان نیز صلح برقرار بود و این یعنی این جنگ بیشتر یک جنگ رسانه ای بود تا نظامی.

موضع سفارت ایران و عوامل ستاد عتبات عالیات در این ساعات چگونه بود؟

روز آخر در ساختمان سفارت به دیدار خود سفیر رفتیم. نمایندگان ستاد عتبات عالیات نیز تا آخرین لحظات در حرم مطهر حضور داشتند و آنجا را ترک نکردند. حداقل تا زمانی که ما آنجا بودیم همینطور ماندند و سپس از راه زمینی به لبنان رفتند. اما عجیب‌تر از همه پسران فاطمیون بودند که هنوز برای دفاع از حرم زینبیه در دمشق سنگری می‌ساختند، در حالی که ما آماده رفتن بودیم. هر جا هستند خدا حفظشون کنه

وضعیت بقاع متبرکه در 24 ساعت گذشته چگونه است؟

سید ریاض در روز شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) آخرین نماز رسمی را بر فرزندان فاطمیون اقامه کرد. به جز آنها و چند نفر از ما، تقریباً هیچکس در مهمانی حضور نداشت. فردای آن شب حرم بسته شد و حرم حضرت زینب (سلام الله علیها) مملو از آوارگان نبل و الزهرا شد. خانواده ها در اطراف حرم می خوابیدند و روزی یکی دو بار برایشان غذا می آوردند، هرچند توزیع آن با مشکل همراه بود. اما حرم تا آخرین ساعات باز بود و فرزندان فاطمیون همچنان در زینبیه مستقر بودند.

وضعیت مرزهای سوریه و پناهندگان به لبنان در این مدت چگونه بود؟

جالب اینجاست که در زمان جنگ لبنان بسیاری از لبنانی ها به سوریه و عراق پناه بردند و با آتش بس در حال بازگشت بودند. اما طی 24 ساعت گذشته، اگرچه سقوط اسد و ورود جولانی تقریباً قطعی به نظر می رسید، اما مرز سوریه با لبنان اصلاً شلوغ نبوده است. این نشان می دهد که حداقل در آن زمان هیچ ترس بزرگی در دل مردم سوریه از ورود جولان برای فرار به لبنان یا عراق وجود نداشت. این وضعیت را می‌توان نتیجه مهارت شدید آمریکا و ترکیه در تحریف چهره محمد جولانی و از سوی دیگر عملکرد ضعیف اسد و دولت او دانست.

آیا این رمان ها از ابتدا برای انتشار در نظر گرفته شده بودند؟

شاید از ابتدا قرار نبود این رمان ها منتشر شوند. اما گذشت زمان نشان داد که حضور ما در آنجا شاید برای بازگویی آنچه دیدیم بوده است.

می توانید از تجربه خود در لبنان بگویید؟

اگر فرصت داشته باشیم درباره حومه لبنان و گروه های جهادی هم صحبت خواهیم کرد.