مبارزات گسترده امام رضا (ع) با فرقه‌های انحرافی

گفتگو

حجت الاسلام والمسلمین محمد یوسفی علی تبار در گفتگو با مقدار درباره زندگی سیاسی امام رضا ایشان فرمودند: برای بیان ابعاد زحمات امام هشتم در اجرای امریه باید فضای سیاسی دوران امام رضا (علیه السلام) بررسی شود. این دوره مصادف با حکومت حکامی چون هارون الرشید بود که بسیار ظالم و خونخوار بود و پس از او مأمون آمد که عباسیان را به اوج قدرت و اقتدار رساند. امام رضا (علیه السلام) از این فضا به خوبی استفاده کردند و با تکیه بر مدیریت خاص، بهره برداری لازم را انجام دادند و بهترین دستاورد را برای جامعه مسلمین فراهم کردند.

وی ادامه داد: مأمون برای اثبات مقبولیت خود در میان اعراب به قدرت مردم نیاز داشت و از آنجایی که اهل بیت علیهم السلام در آن زمان از جایگاه ویژه ای در میان مردم برخوردار بودند، لذا مأمون امام رضا (علیه السلام) را به این کار وادار کرد. او قول قبول ولایت داد و سپس آنها را از مدینه به مرو آورد.

علی تبار به بررسی جهت گیری سیاسی مأمون پرداخت و افزود: حرکت مأمون به سوی اهل بیت (علیهم السلام) دو هدف عمده را به دنبال داشت. جهان اسلام از یک سو نسبت به امام رضا (علیه السلام) لطف خاصی داشت، اما از سوی دیگر دو جناح در میان شیعیان پدید آمد. شیعیان در آن زمان از سرسخت ترین مخالفان حکومت عباسی به شمار می رفتند. این خلأ نقطه بسیار خوبی برای مأمون بود و در این راه به سیاست دو برد دست یافت که نشان از هوشمندی مأمون و سختی مبارزه امام رضا (علیه السلام) با او دارد. این حاکم عباسی

این کارشناس علوم قرآنی به فرقه «واقفیه» پس از شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام) اشاره کرد و گفت: پس از شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام) فرقه ای به نام «واقفیه» ظهور کرد. آنها معتقد بودند که امام هفتم (علیه السلام) امام زمان است و غایب است و روزی ظهور خواهد کرد. که کار ولایت را بر امام رضا (علیه السلام) سخت کرد. در نهایت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) به دلیل شرایط آن زمان مجبور به قبول امانت داری مأمون شد، اما مواضع و شرایط خاصی را تعیین کردند که باعث خنثی شدن مأمون شد. سیاست های مخرب

وی رویکرد عقلانی و موضع گیری امام رضا (علیه السلام) را در عصر مأمون مطرح کرد و توضیح داد: مأمون از روشنفکران آن زمان بود که صاحب نظر عقلی بود. ، و بنابراین باید او را لجباز دانست. دشمن و خطری برای امام رضا (علیه السلام) می دانست. او با اقدامات خود سعی داشت امام هشتم (علیه السلام) را از انجام وظایف والی دور کند و ایشان را در نظر مردم تابع دربار جلوه دهد.

علی تبار ادامه داد: امام رضا (سلام الله علیها) با مدیریت هوشمندانه توانست زحمات مأمون را خنثی کند از طرفی حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) هجرت کردند و عده ای از ایشان هجرت کردند. دوستان و اعضای خانواده او را به سوی ایران دنبال کردند و به دلیل شبهات فراوانی که در آن زمان در میان شیعیان ایجاد شد، به آن پایان دادند.

این کارشناس علوم قرآنی، دانش تاریخ را زمینه ساز کسب تجربه، دانش، تفکر و تفکر در مورد بسیاری از رویدادهای گذشته و حال عنوان کرد و گفت: بسیاری از مردم تاریخ می خوانند اما تفکر در آن می تواند به تجربه تبدیل شود و بسیاری را یاد می گیرند. امتیاز به عموم مردم آموزش می دهد. برخی معتقدند مردم مدینه یا کوفه در زمان ائمه معصومین (علیهم السلام) یا امام حسین (علیه السلام) مردمی کوته فکر بوده اند در حالی که این قضاوت به دلیل پیچیدگی های سیاست به هیچ وجه صحیح نیست. ، اگر با تجربه تاریخ همراه نباشد، منجر به سردرگمی می شود.

وی شناخت شاخص های امامت و امامت را نکته مهمی عنوان کرد و تاکید کرد: اگر مردم بر اساس شاخص های امامت و امامت حرکت کنند در مسیر درست گام برداشته اند و در عین حال زمان خود را به خوبی می شناسند و اعتماد دارند. آن را او – او. اما اگر جامعه شاخص دانش اولیه محافظه کاری را نشناسد و بر اساس نظرات افراد پیش برود، مسلماً به دلیل پیچیدگی های سیاسی دچار سردرگمی و از مسیر درست منحرف می شوند. در طول تاریخ متوجه شده ایم که بسیاری از مردم به دلیل عدم آگاهی از شاخص های محافظه کاری; اما زمان خود را از دست دادند.

علی تبار به گسترش فرقه های مختلف در عصر امام رضا (علیه السلام) اشاره کرد و گفت: امام رضا (علیه السلام) همواره با فرقه های انحرافی مقابله می کرد که برخی از این فرقه ها دلیل بودند. برای تضعیف تشیع و امام همیشه مردم را در مورد این فرقه ها توصیه می کرد. به حرکات انحرافی گوش می دادند

انتهای پیام/