ماکرون هم بر سر دوراهی استعفا! – یورنا

فرانسه به عنوان یکی از مهم ترین استعمارگران تاریخ و عضو دائم شورای امنیت و عضو باشگاه هسته ای و پیمان نظامی ناتو، چندین دهه است که از امتیازات استثنایی در امور بین المللی برخوردار بوده است.

به گزارش «یورنا»، با اشاره به مهر این کشور، این کشور در کنار آلمان به عنوان مهمترین عضو اتحادیه اروپا شناخته می شد، اما اکنون مدتی است که این صفحه ورق زده شده و حتی اندیشکده های غربی معتقدند که فرانسه دارای اهمیت قابل توجهی است. که در چند سال اخیر بخشی از نفوذ سیاسی خود را از دست داده و در معادلات کنونی نظام بین الملل تاثیر قبلی را ندارد.

گزارش شورای روابط خارجی اروپا (ECFR) بارها تاکید کرده است که فرانسه در زمینه هایی مانند مشارکت در کمک های بشردوستانه، تلاش برای میانجیگری و ترویج صلح و غیره رویکرد تنبلی را در پیش گرفته است. این نیز در شرایطی است که به دلیل اظهارات ماکرون درباره «مرگ مغزی ناتو»، کشورهای عضو این ائتلاف نظامی غربی از مواضع وی خشنود نیستند.

ماکرون در آستانه استعفا

مکرون به امید اینکه ترس از لوپن و چپ رادیکال رای دهندگان فرانسوی را به وحشت بیاندازد، انتخابات زودهنگام برگزار کرد. اما نتیجه این شد که لوپن تعداد زیادی رای به دست آورد و بلوک مکرون مجبور شد از چپ ها کمک بگیرد. اما پس از مدت کوتاهی، او متحدان چپ‌گرای خود را رها کرد و به توافقی دست یافت که در آن لوپن از دولت میشل بارنیه میانه‌رو محافظه‌کار در ازای امتیازاتی در مورد سیاست مهاجرت و سایر موضوعات حمایت می‌کرد.

اما علیرغم بسیاری از موانع قانونی، لوپن به کار بارنیه نیز پایان داد و اکنون تحلیلگران می گویند که بهتر است ماکرون کناره گیری کند، زیرا دوگل در سال 1969 با شکست های بسیار کمتری نسبت به ماکرون قدرت را ترک کرد. اگر ماکرون همین کار را انجام دهد تعجب آور نخواهد بود، زیرا ماندن در شرایط فعلی تا انتخابات 2027 برای او آسان نخواهد بود.

روزنامه معروف «فیگارو» که در پاریس منتشر می شود در گزارشی اشاره کرد که نفوذ خارجی فرانسه مدت هاست رو به کاهش بوده و نمی تواند در بحران های بین المللی و منطقه ای نقشی داشته باشد. فیگارو همچنین اذعان کرد که از سال 2017 که امانوئل ماکرون به عنوان رئیس جمهور وارد الیزه شد، مشکلات جدی وجود داشت که یکی از مهم ترین آنها نارضایتی عمومی از سیاست های اقتصادی ماکرون و بی توجهی وی به فقرا است که به رشد بیشتر منجر شده است. وحشی اگرچه واکنش به نابرابری در اعتراضات لباس زرد در سال 2018 به اوج خود رسید، اما دامنه نارضایتی همچنان در حال گسترش است.

فیگارو همچنین خاطرنشان کرد که بر اساس یک نظرسنجی میدانی اخیر، تمایل مردم فرانسه به ترک مکرون تنها در یک ماه از 54 درصد به 61 درصد افزایش یافته است. این در حالی است که 72 درصد فرانسوی ها معتقدند که انتظار ندارند وعده های اقتصادی رئیس جمهور محقق شود.

مکرون که مدعی استفاده از قدرت دیپلماتیک کشورش در برخی بحران های بین المللی مانند جنگ روسیه و اوکراین است، عملا پیامدهای منفی اقتصادی را بر خود فرانسه تحمیل کرده است. اخیراً در جریان انتخابات زودهنگام پارلمانی، فرانسه عملاً وارد یک بن بست سیاسی شد.

در گزارش تفصیلی روزنامه انگلیسی زبان دیلی صباح در آنکارا به این تحلیل برمی خوریم: «انتخابات پارلمانی نشان داد که هرج و مرج کامل فضای سیاسی فرانسه را تحت الشعاع قرار داده است. اکنون همه بازیگران سیاسی در پاریس به خوبی می دانند که بی کفایتی امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه به هرج و مرج در سیاست فرانسه منجر شده است و البته در کنار مشکلات داخلی، مشکل دیگری نیز وجود دارد و آن کاهش نفوذ فرانسه در سطح بین المللی است. . سطح

برخی از تحلیلگران اقتصادی نیز معتقدند مشکل فرانسه تنها به شرایط نامناسب اقتصادی، کاهش محبوبیت ماکرون و کاهش نفوذ بین المللی مربوط نمی شود و پاریس نیز در حوزه قدرت نرم با موانع و بحران هایی مواجه است. برتراند شووه، مدیر عامل برند فاینانس فرانسه و کارشناس حوزه برندسازی، خاطرنشان می کند که فرانسه همواره مرکز برندهای لوکس و دنیای مد در حوزه مد بوده است، در حوزه فعالیت در زمینه های روابط بین الملل، گردشگری، فرهنگ و میراث تاریخی، هنر و سرگرمی در پیگیری اهداف تحول آفرین و اعمال تغییرات در سطح ملی و بین المللی با مانعی به نام افول قدرت نرم مواجه شده است.

اروپا و پیامدهای زوال فرانسه

پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، فرانسه و آلمان همواره به عنوان مهمترین قدرت های این اتحادیه شناخته خواهند شد. در نتیجه مشکلات سیاسی آنها مستقیماً به کل اتحادیه مربوط می شود. آناتول لیون، محقق ارشد موسسه کوئینسی، گفت: فرانسه و آلمان دو کشور مهمی هستند که برای اقتصاد اروپا بسیار مهم هستند، اما تنها در یک ماه گذشته، دولت‌های هر دو کشور بارها با کسری بودجه به دلیل فروپاشی مواجه شده‌اند. ، درگیری ها و تنش های داخلی شد

در هر دو مورد، مشکلات مالی آنها با ترکیبی از رکود اقتصادی و فشار بر بودجه های رفاهی به دلیل حمایت تسلیحاتی از اوکراین تشدید شده است. در واقع می توان دید که در فرانسه، بحران مالی منجر به وخامت احزاب اصلی سیاسی شده و زمینه را برای رشد سیاستمداران افراطی و رادیکال ایجاد کرده است.

فرانسه در خاورمیانه و آفریقا

در چند سال گذشته فرانسه به عنوان یک بازیگر خارجی سعی کرد با حیله گری بر ساختار سیاسی لبنان تأثیر بگذارد اما موفق نشد و به جرأت می توان گفت که بخش مهمی از مشکلات سیاسی لبنان است. این نتیجه سیاست فرانسه است. شواهد نشان می دهد که به غیر از حزب الله لبنان، سایر جریان های سیاسی تمایلی به حمایت از سمیر جعجع ندارند، زیرا او به عنوان رکن قابل اعتماد فرانسه و رژیم صهیونیستی جایگاه مردمی ندارد.

علاوه بر لبنان و سوریه، فرانسه در آفریقا نیز با شکست های سیاسی قابل توجهی مواجه شده است. با وجود تلاش های سیاسی و امنیتی فرانسه برای تأثیرگذاری بر روند دولت سازی در لیبی، این کشور نفت خیز آفریقایی توجه چندانی به خواسته های پاریس نمی کند و پاریس نفوذ خود را در سایر کشورهای آفریقایی مانند تونس نیز از دست داده است. و الجزایر

تحلیل اتاق فکر شورای روابط خارجی اروپا نشان می دهد که دلایل مختلف باعث کاهش نفوذ فرانسه در کشورهای آفریقایی شده است. از جمله این عوامل می توان سیاست خود فرانسه، سیاست رقبایی مانند چین، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و ترکیه، ظهور نسل های جدید نخبگان آفریقایی و بی کفایتی دولت های مورد حمایت پاریس را نام برد. در نتیجه، تمایل فزاینده ای در میان نخبگان جدید آفریقا برای رهایی کشورهای خود از وابستگی سنتی و یک جانبه به فرانسه و تلاش برای مشارکت گسترده و متنوع بین المللی وجود دارد.