لحظات تلخی که صداوسیما برای مادر «مهرداد میناوند» تدارک دید! – یورنا

شبکه سه سیما در دو روز پایانی 9 و 9 آذرماه برنامه زنده ای را به مناسبت شب یلدا پخش کرد که به گزارش شبکه سه، با توجه به نزدیک بودن شب یلدای امسال به میلاد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) او) به عنوان مادر یلدا اعلام شد.

به گزارش «یورنا» به نقل از عصر ایران، طبق معمول – در شبکه سه – ایمان قدازی مجری این برنامه نهم آذرماه گذشته در بخشی از برنامه حضور داشت که در آن یاد و خاطره مادر زنده یاد مهرداد میناوند برگزار شد. در کنار همرزمانش مانند خداد عزیزی، رضا شاهروی، علی رضا منصوریان، سیروس الدین محمدی و ابراهیم تهامی تا اینکه اتفاق غم انگیزی افتاد.

مهرداد میناوند در بهمن ماه سال 1397 بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت و حالا پس از گذشت چندین سال مادرش به برنامه دعوت شده است، اتفاقاً مادر میناوند، علیرضا منصوریان و خداداد عزیزی، فضایی زیبا برای دوران کودکی و فوتبال مهرداد در این برنامه ایجاد کردند. برنامه ای که برای مخاطبان نیز ارائه شد.

در میان این فضای گرم و شاد و صمیمی ناگهان ایمان قیسی اعلام کرد که می خواهیم آهنگی از مهرداد میناوند را که برای مادرشان خوانده اند پخش کنیم و با دوربین روی صورت مادر میناوند شروع به پخش آهنگ کردند تا ببینند چه خبر است. اتفاق خواهد افتاد. اتفاق می افتد! خب معلومه که مامان گمشده عزیز قیافه اش کاملا غمگین بود و عصبانی بود و … و البته دوربین همچنان روی صورتش بود! به حدی که خود دستگاه ضبط هم تازه متوجه شد و خواست که آهنگ را متوقف کنند.

خداداد عزیزی که کنار مادر مهرداد میناوند ایستاده بود با دیدن حالات چهره او عذرخواهی کرد و گفت: ببخشید حاج خانم. و حالا تشبیهی بود که می گفت: آری ما را ببخش، خدایا ما را ببخش. و… در آن زمان پاسخ مادر این بود: صبور باش و “لطفا این را اصلاً نگو.”

نام این جنبش چیست؟ این ابتذال و سطحی نگری و این تسلیم در برابر هر چیزی چیست؟ چرا با این ماجرا ذائقه آن مادر را تلخ کردی و دل مردم را به درد آوردی؟ چرا رحم نداری؟ با این کار می خواستید به چه چیزی برسید؟ یاد مهرداد میناوند عزیز بود و اتفاقا هم مادرش و هم دوستانش خاطره او را بسیار زیبا تعریف کردند، چرا باید هر شادی و هر لبخندی را به ذائقه همه تلخ کنی؟

با عرض پوزش، علی رغم میل درونی خود مجبوریم ویدیو را دوباره پخش کنیم

ایده پخش این آهنگ چه کسی بود؟ از مرکز پژوهش های برنامه، مجری یا تهیه کننده کیست؟ آیا از طرف کسی یک لحظه به این فکر نکرده اند که اگر یک مادر در چنین موقعیتی جلوی دوربین ظاهر شود چه حسی دارد؟ این پخش زنده احساسات داغ مادر چه سودی برای آن مادر و مخاطبان این برنامه دارد؟

آیا در این تلویزیون گسترده و طولانی شبکه 3، فکری به این رویه شده است؟ آیا کسی نبود که به برنامه نویسان بگوید که این غیراخلاقی است؟

در فضایی پر از شادی و تحرک، جم و فرکانس برعکس شادی را اجرا می کنیم تا خدای ناکرده بیشتر از 10 دقیقه غم و اندوه را وارد برنامه کنیم.

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که اگر در آن لحظه برای آن مادر اتفاقی بیفتد چون چنین فضای عاطفی ایجاد شده و روح و روانش درگیر غم بزرگی می شود، استرس او بیشتر می شود یا خدای نکرده اتفاقات بدتری می افتد. ..و چه کسی پاسخگو خواهد بود؟ چه توجیهی برای چنین اقدامی در آن زمان دارید؟

چرا اینقدر از چیزهای ساده و ابتدایی، نه برنامه نویسی، بلکه از آداب و رسوم ساده و اجتماعی زندگی بشر فاصله دارید؟ آیا آن مادر قبل از انجام چنین کاری اجازه گرفته است؟ چرا خودت را جای او نگذاشتی؟ آیا او راضی بود که میلیون ها نفر شاهد چنین برخوردی با او باشند؟ از دیدن این صحنه برای خودت خجالت نمی کشی؟

پیکان این انتقاد در مرحله اول به سراغ پیمان جبلی رئیس سید وسیما و علی فروغی رئیس شبکه سه می رود و سپس به تهیه کننده و مجری این برنامه می رسد. هیچ چیز دیگری برای گفتن نیست جز اینکه مایه تاسف است که شما حتی آداب شادی ساده را در شبی که قرار است در آن شاد باشیم، نمی دانید.