فرصت‌های همکاری بین ایران و افغانستان – یورنا

به گزارش «یورنا» به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران، ایران در زمینه انرژی بادی دارای ظرفیت های بسیار خوبی است. برخی از مناطق ایران شرایط مناسبی برای احداث نیروگاه بادی دارند. استان سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی به دلیل وزش بادهای مستمر و پایدار از مناطق کلیدی برای توسعه انرژی بادی هستند. در این مناطق بادهای سیستان که 120 روز دوام می‌آورد که یکی از معروف‌ترین تونل‌های باد جهان است، قابلیت بهره‌برداری زیادی دارد. شدت و تداوم این بادها در این مناطق شرایط ایده آلی را برای نصب توربین های بادی فراهم می کرد.

استان‌های آذربایجان شرقی و غربی به دلیل وجود تونل‌های باد و جریان‌های هوای ثابت از دیگر مناطق آسیب‌پذیر در برابر توسعه انرژی بادی ایران هستند. بادهای شدید در این مناطق امکان تولید پایدار انرژی بادی را در مقیاس وسیع فراهم می کند. نواحی ساحلی جنوب ایران نیز به دلیل جریان های باد ناشی از اختلاف فشار بین خشکی و دریا، پتانسیل بالایی برای ساخت نیروگاه های بادی دارند.

افغانستان همچنین دارای تونل های باد بسیار مناسب به ویژه در مناطق مرزی با ایران و ترکمنستان است. ولایات غربی افغانستان (هرات و فراه) به دلیل وزش بادهای مداوم و نزدیک بودن به مرز ایران، گزینه های مناسبی برای ساخت نیروگاه های بادی هستند. بادهای شدید و پایدار در این مناطق نه تنها می تواند نیازهای داخلی افغانستان را تامین کند، بلکه امکان صادرات برق به کشورهای همسایه را نیز فراهم می کند.

برخی از مناطق مرکزی افغانستان مانند بامیان و مناطق شمال کشور به دلیل ارتفاع زیاد و بادهای پایدار، پتانسیل باد خوبی برای تولید برق دارند. این مناطق کمتر توسعه یافته و نیازمند سرمایه گذاری در زیرساخت ها هستند.

با توجه به اینکه هم ایران و هم افغانستان پتانسیل بالایی در زمینه انرژی بادی دارند، همکاری دوجانبه در این زمینه می تواند بسیار سودمند باشد. بر اساس اظهارات مصطفی رجبی مشهدی – مدیرعامل شرکت توفانیر، ایران آمادگی خود را برای توسعه همکاری ها در زمینه انرژی بادی با افغانستان و با توجه به وجود تونل های باد منحصربفرد برای ساخت ایستگاه های انرژی بادی در مرزهای دو کشور اعلام کرده است. دو طرف برای توسعه همکاری ها در بخش انرژی توافق کردند و برنامه ریزی برای توسعه احداث خطوط انتقال ارتباطات با سرمایه گذاری در شرکت های توانمند و فعال داخلی و خارجی ایجاد شد.

به گفته وی، تمام مطالبات کشورمان با افغانستان تسویه شده و قبوض صادرات برق نیز به موقع پرداخت شده است.

مناطق مرزی ایران و افغانستان با توجه به وزش بادهای مداوم مکان مناسبی برای احداث نیروگاه های بادی مشترک محسوب می شوند. این نیروگاه ها را می توان به صورت مشترک مدیریت کرد و برق تولیدی را می توان به طور مساوی بین دو کشور توزیع کرد. ایران که دارای شرکت های توانمند در زمینه انرژی است می تواند با همکاری شرکت های داخلی و خارجی در پروژه های انرژی بادی در افغانستان سرمایه گذاری کند. این همکاری ها می تواند به توسعه زیرساخت های انرژی افغانستان و همچنین گسترش بازارهای انرژی ایران منجر شود.

یکی از مهمترین موضوعات همکاری دو کشور توسعه خطوط انتقال برق بین ایران و افغانستان است. با احداث نیروگاه های بادی در مرزهای دو کشور، نیاز به زیرساخت های انتقال برق بیش از پیش شده است. خطوط انتقال ارتباطات می تواند برق تولید شده از این نیروگاه ها را به نقاط مختلف دو کشور انتقال دهد.

از مزایای این همکاری می توان به تامین انرژی پایدار، کاهش وابستگی به سوخت های فسیلی و افزایش امنیت انرژی در منطقه اشاره کرد. از آنجایی که انرژی بادی یک منبع تجدیدپذیر است، همکاری در این زمینه به کاهش وابستگی به منابع محدود و آلاینده سوخت فسیلی کمک خواهد کرد. با توسعه نیروگاه های بادی و ایجاد زیرساخت های انتقال برق، امنیت انرژی در منطقه افزایش یافته و وابستگی به منابع انرژی خارجی کاهش می یابد.

البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که ساخت نیروگاه های بادی و توسعه زیرساخت های لازم نیاز به سرمایه گذاری های قابل توجهی دارد که ممکن است چالشی برای هر دو کشور باشد. علاوه بر این، برای بهره برداری از پتانسیل باد، زیرساخت های مناسب برای انتقال برق از نیروگاه ها به نقاط مصرف مورد نیاز است که این امر مستلزم هماهنگی بیشتر بین دو کشور است.

پتانسیل انرژی بادی در ایران و افغانستان یک فرصت طلایی برای توسعه انرژی پایدار در منطقه است. با توجه به وجود تونل های باد مشترک و سابقه همکاری دو کشور در زمینه تبادل برق، احداث نیروگاه های بادی در مرزهای دو کشور نه تنها به بهبود وضعیت انرژی کمک می کند، بلکه می تواند به بهبود وضعیت انرژی نیز کمک کند. وضعیت انرژی گامی موثر در جهت تقویت روابط اقتصادی و سیاسی دو کشور. همچنین همکاری های دوجانبه در این زمینه می تواند به توسعه روابط اقتصادی و سیاسی ایران و افغانستان و افزایش امنیت انرژی در منطقه منجر شود.