دلیل اهمیت سفر پزشکیان به روسیه چیست؟ – یورنا

به گزارش خبرگزاری یورنا به نقل از ایسنا، مسعود بیشیدیان در تاریخ 7 آذر 1404 همراه با دیدار و رایزنی با ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و سایر مقامات عالی رتبه روسیه برای امضای مشارکت همه جانبه به روسیه سفر می کند. توافقنامه همکاری راهبردی ایران و ایران فدراسیون روسیه. به دلیل اهمیت این عمل، ملاقات با پزشکان را ویزیت تاریخی می نامند.

با امضای این قرارداد که شامل مقدمه و 47 بند در تمامی زمینه های روابط دوجانبه است، سطح روابط ایران و روسیه ارتقاء یافته و اساس همکاری ها آسان می شود و در همکاری های منطقه ای موثر خواهد بود. قدرت در حوزه های اقتصادی، سیاسی، امنیتی و نظامی متمرکز است

امضای این تفاهم نامه راهبردی که از سال 1397 در دولت دوازدهم ادامه دارد و در دولت چهاردهم با پیگیری در دولت سیزدهم امضا خواهد شد، نشان از رویکرد سیاستی چند جانبه دولت های مختلف دارد. جمهوری اسلامی ایران که در دام یکجانبه نیفتاده و عالمانه بر اساس پتانسیل های منطقه ای است، توجه دارد.

قانون موافقتنامه روابط متقابل ایران و اصل همکاری ایران و روسیه در سال 1379 امضا و در سال 1380 (1380) به تصویب مجلس رسید. این قرارداد به مدت پنج سال دارای فرآیند تمدید خودکار بود و در صورتی که طرفین قبل از پایان مدت اجرای آن توافقی نداشته باشند، به طور خودکار تمدید می شود و به همین دلیل قرارداد تا سال 2026 تمدید شده است.

اما بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانه های روسی و آنچه سفیر ایران در این کشور تاکنون مطرح کرده است، با تاکید مقامات دو کشور بر لزوم تمدید توافق، توجه به گسترش معاهده امروز مسائل روابط که بسیار بیشتر از 24 سال پیش است، تصمیم بر این شد که توسعه روابط دو کشور در چند دهه اخیر مبنای و ریشه شکل گیری توافقنامه راهبردی کنونی باشد.

یکی از ویژگی های قرارداد مشارکت جامع ایران و روسیه که بر بیش از 30 محور تنظیم شده است، قراردادی بلندمدت بر اساس اصول منشور ملل متحد، حقوق دوجانبه و توازن تعهدات است. و احترام به تمامیت زمین.

بعد سیاسی (نظر ما در ساختار قدرت چیست و چگونه باید حرکت کنیم. در مجامع بین المللی چگونه باید حرکت کنیم)، اقتصادی (همکاری های منطقه ای، پروژه ها و همکاری ها در قالب دو و چند جانبه)، حمل و نقل و حمل و نقل و ترانزیت . امنیت کریدور، پولی و بانکی، سرمایه گذاری، علمی، نفت و گاز، محیط زیست، کشاورزی و امنیت غذایی در این قرارداد حائز اهمیت است.

با توجه به برخورداری ایران و روسیه از منابع انرژی، همکاری دو کشور در زمینه تجارت بین المللی و انرژی نیز مورد انتظار است. همچنین همکاری در حوزه فناوری به ویژه فناوری های نوین، اطلاعات و امنیت سایبری در قرارداد جامع ایران و روسیه گنجانده شده است. همکاری در زمینه انرژی صلح آمیز هسته ای، مسائل دفاعی و نظامی و همکاری در مبارزه با تروریسم، مسائل زیست محیطی و رودخانه خزر، مبارزه با پولشویی و جرایم سازمان یافته از دیگر بندهای این توافقنامه است.

اگرچه مانند هر قرارداد دیگری نمی توان انتظار سود فوری از امضای این قرارداد داشت، اما به نظر می رسد در بلندمدت و میان مدت دستاوردهای چشمگیری را برای کشور به همراه داشته باشد. بنابراین بر اساس اطلاعات ارائه شده، انتظار می رود قراردادی منعقد شود که نه تنها نیازها و ظرفیت های فعلی را پوشش می دهد، بلکه دهه های آینده را نیز تامین می کند.

از آنجایی که استقلال، حاکمیت و امنیت کشور مقوله بسیار مهمی برای جمهوری اسلامی ایران بوده و همواره به آن توجه داشته است، به نظر می رسد «واقعیت در بستر تبادل منافع ملی و همسایگی» و «استراتژیک» همگرایی علیه نظام تک قطبی» می تواند یکی از دلایل امضای چنین توافقی با روسیه باشد.