تپ اختر آرام CTA ۱

در قلب CTA 1 یک ضربان آهسته وجود دارد. ستاره شناسان بقایای این ابرنواختر را در سال 1960 به عنوان منبع انتشار طول موج رادیویی کشف کردند. از آن زمان به عنوان نتیجه انفجار مرگ یک ستاره عظیم شناسایی شد.

اما هیچ پالس رادیویی از تپ اختر مورد انتظار، یک ستاره نوترونی در حال چرخش باقیمانده از هسته فروپاشی یک ستاره پرجرم، شناسایی نشد. حتی حدود 10000 سال پس از انفجار اولیه ابرنواختر، ابر زباله های بین ستاره ای هنوز در طول موج های نوری ضعیف است.

امروز در تصویر ناسا چه می بینیم؟
پرتوهای مرئی در طول موج CTA 1 از جبهه های شوک در حال گسترش هنوز در این تصویر تلسکوپی عمیق قابل مشاهده هستند. این قاب در سراسر یک میدان ستاره ای در صورت فلکی شمالی Cephas گسترش می یابد.

اگرچه از آن زمان تاکنون هیچ تپ اختری رادیویی کشف نشده است، در سال 2008 تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی تشعشعات ضربانی CTA 1 را شناسایی کرد و آن را به عنوان یک ستاره نوترونی در حال چرخش شناسایی کرد.

این منبع اولین نمونه از یک نوع تپ اختر در حال رشد است که در طول موج های رادیویی غیرفعال است اما در پرتوهای گامای پرانرژی می تپد.

منبع: دیجیاتو