بیانات رهبر انقلاب پیرامون دعای «یا مَن اَرجوُه لِکُلّ خَیر» – یورنا

به گزارش «یورنا»، رسانه KHAMENEI.IR بیانیه حضرت آیت الله خامنه ای را در تاریخ ۲۱ مرداد ۹۵ به مناسبت ایام مبارک رجب در تشریح نماز رجب منتشر کرد.

متن بیانیه به شرح زیر است:

به نام خدای مهربان

“اوه، من خوب می خواهم”؛ یعنی اونی که اگه اتفاق خوبی برام بیفته ازش امیدوارم! یعنی به اجر او امیدوارم.

هر کار خیری که انجام می دهید، امید است که خداوند متعال به شما پاداش دهد. اما از سوی دیگر و در امان از هر بدی; فکر می کنی به خاطر شری که از تو می آید از خشم خدا در امان هستی. اگر انسان از غضب خدا در امان نباشد، مرتکب گناه نمی شود; مثلاً غیبت می کند، مخالفت می کند، دروغ می گوید، اما خود را از غضب خدا در امان می داند. آمانو ساهاتا، من احساس امنیت می کنم. آمین یعنی از خشم و غضب او در امانم. در هر شر، در هر کار بد، در هر کار زشت; یعنی در هر اتفاق بد و زشتی که برای من افتاد. ببین اینجوری میشه: هر وقت کار خوبی کردیم امیدواریم خدا کمکمون کنه، خدا قبولمون کنه، خدا اجرمون بده، خدا کار ما رو حساب کنه. [مثلاً] دو رکعت نماز می‌خوانیم، اعتکاف می‌کنیم، روزه می‌گیریم، زکات می‌دهیم، امیدواریم خداوند به ما اجر بدهد. خوب شما که در کارهای خوبتان منتظر لطف و محبت خداوند هستید، در کارهای بدتان از خشم او بترسید! شما آن را ندارید. ببینید، این نشان می دهد که رابطه ما با خدای متعال، رابطه بنده شکسته و بنده سبک در پیشگاه خداوند است که انتظار داریم اعمال نیک را ببینیم. [امّا] دل ما نمی خواهد بدی ها را نادیده بگیریم و از آن چشم پوشی کنیم. رابطه ما با خدا پیوند پروردگار بزرگوار و مهربان است که در دل ما به نیکی هایمان امید و برای بدی های ما امنیت ایجاد کرده است. یعنی به اندازه کافی بد کرده ایم و آنها از دست ما عصبانی نیستند [اگر] اگر کارهای بدی انجام دهیم از خشم او در امان هستیم. رابطه ما و خدا، رابطه عفو و بخشش و لطف فراوان خداوند نسبت به ماست. این اولین پاراگراف است.

یا با اندک زیاد خواهم داد. این نیز همین موضوع را دارد. [یعنی] اى کسى که براى کار کوچک اجرى بزرگ مى دهد! فرض کنید آنچه در راه خدا انجام می دهیم، می بخشیم، تلاش می کنیم، خوب اینها مهم نیست؛ اینها هم مهم نیست. نعمت های خدا چه اهمیتی دارد، اما در ازای آن چه چیزی به ما می دهد؟ بهشت، روح، نعمت های اخروی که همه اینها بسیار مهم است. یا با اندک زیاد خواهم داد. در ازای کار کوچک ما، او یک هدیه بزرگ می دهد. این پاراگراف دوم است.

آیه سوم نیز همین مضمون را دارد و باز هم معلم خوب را نشان می دهد، خدا را با عزت نشان می دهد. یا اجازه بدهید از شما یک سوال بپرسم؛ [یعنی] هر که از او چیزی بخواهد به او می دهد. این یک واقعیت است، می دانید [اگر] اگر کسی چیزی را از خدا بخواهد، خداوند به او می دهد. وقتی دیدی دعا مستجاب نمی شود یا درست نخوانده ای یا هدفی در کار هست مانع بزرگی است یا خلاف سنت های تکوین است; [چون] سنت های خلقت هر دعایی را مستجاب نمی کند، اجازه نمی دهد هر آرزوی انسانی محقق شود. اما اگر مانعی نباشد، هر چه از خدا بخواهید، خدای متعال می دهد. این پاراگراف سوم است، خدا هر چه بخواهی به تو می دهد.

بیت چهارم بالاتر از این است: Ya Man Yoati Man Lam Yesale; خدا حتی به کسی می‌دهد که از او چیزی نخواسته است. مثل کسی که در کودکی بودی؛ از خدا چه خواستی؟ می خواستی نفس بکشی؟ میخوای بمیری؟ آیا شما آن را خواستید؟ یک معده در حال کار، یک ریه فعال؟ آیا این چیزهایی را که خدا به تو داده از خدا خواسته ای؟ یا نه خدا ناخواسته بهت داده؟ تو از خدا هزار و یک چیز نخواستی، از خدا یک میلیون نخواستی، ولی خدا بهت داد. بنابراین، “هی، من به شما می دهم، از شما می خواهم.” [یعنی] به کسی می دهد که چیزی نخواسته است. و من نمی دانم؛ حتی به کسی [هم] کسی که نمی داند خدا می دهد; چون همه این نعمت ها در زندگی ما متعلق به خداست.

پس دلیل این عظمت و این نعمت و این لطف و رحمت خداوند متعال چیست؟ دلیل این است: متشکرم. Hannun به معنای احساس مراقبت است. «حنان» به معنای مهربانی و نزدیکی و عنایت به چیزی است، از احسان او نسبت به تو، عنایت به کسی و عنایت به تو دارد. و رحمت؛ و به خاطر رحمت او می خواهد به شما نشان دهد. خداوند متعال بشر را به همین دلیل و به خاطر خلقت من آفرید; خلقت انسان برای آوردن رحمت است [عطا] کند

کانال تلگرام جهان نیوز خب این الان صفات ما و خداست. ببینید آن کس که نماز را تنظیم می کند، امام است و می داند چگونه با خدا صحبت کند، چقدر عاقلانه آن را تنظیم می کند. رابطه ما با خدا به این درجه رسیده است. ما [از این طرف] از طرفی سرگشته و فریب خورده، نادان و ناخواسته، جاهل و بی تفاوت، از طرف دیگر، اهل رحمت، فضل، لطف، لطف، فضل.

خب حالا که اینطور است، می خواهیم نمره بالاتری بگیریم. حالا که خدای متعال اینقدر سخاوتمند است دیگر نیست [باید] از خدا بخواهیم؛ ما چه می خواهیم؟ خدا به داد من برسه [چون] حالا دیگر از آنهایی نیستم که از تو نمی پرسند. [البتّه] خیلی چیزها را ناخواسته بخشیدی، اما حالا [از تو] من می خواهم به خاطر سوال و درخواستی که از شما دارم تمام خوبی های دنیا و آخرت را به من بدهم. همه نعمت های دنیا و همه نعمت های آخرت را به من عطا کن. از خدا می خواهیم و امیدواریم که خداوند عنایت کند. چرا چون ما از اول نماز خدا را اینطور توصیف کردیم.

به این بسنده نمی کنیم، می گوییم: و اصراف انی بیمسلاتی ایک؛ باز هم به خاطر سؤالی که از شما می پرسم، سؤال یعنی درخواست; یعنی ازت میخوام که ازم بگیری، بس کن، چی؟ همه بدی های دنیا و بدی های آخرت; همه بدی های دنیا و بدی های آخرت. چرا اینقدر و بی پایان از خدا می خواهیم؟ خوب “بدون سنگ و گنجشک آزاد”! ما الان می خواهیم همه اینها به فرمان خدا اتفاق افتاد، همه اینها خلاف مصلحت ما نبود، خدای متعال به ما می دهد.

چرا اینقدر از خدا می خواهیم؟ تو آن را بی عیب و نقص به ما دادی. چون چیزی که می دهید کم نیست. زیرا همه این عوالم در نظر خالق این عوالم و تأثیرگذار این عوالم مانند دانه شنی هستند; به نظر من و شما، مثلاً هزار مه از صد مه بیشتر است، همین را ما می گوییم. [هستیم دیگر] اما آن شخص باید میلیاردها پول داشته باشد [دارد]یک میلیارد دلار درآمد دارد [تومان] و صد [تومان] اصلاً برایش مهم نیست؛ هیچ فرقی بین صد مه، هزار مه، ده هزار مه و صد هزار مه نیست. بی عیب و نقص به ما دادی

خب شما تا الان دعا کردید بعد به قسمت معنوی و معنوی دعا می رسید و این چیزی است که در اکثر دعاهای ما از همه مهمتر است و آن نجات از آتش جهنم است. امام حسین (ع) در پایان دعای عرفه می فرمود: خدایا! من حاجتی دارم و اگر آن حاجت را برآورده کردی، خواهش می کنم این همه چیزهایی را که از اول تا کنون در دعای عرفه خواسته ام به من نده. اگر به همه آن نیازها اجازه دادی، این اجازه را نده، چیزی مرا گرفتار نکرد. و آن چیست؟ این برای آن است که بخشش تو احوال من را فرا گیرد و رنج تو به من نرسد. اینجا هم همینطور است; اینک که همه خوبی ها را از تو خواستیم و تو بدون درخواست عطا کردی، ای مولای جلال و عزت، ای مولای نعمت و برکت، ای مولای منّت و طول حرام. از شیبتی، بالای آتش؛ آخه اونی که آبرو و منّا داره به معنای ترک من نیست، یعنی منّا میتونه. به همین معنا، برکت، فیض; “طول” [هم] به معنای سخاوت و اسراف که برای انسان خوب است، ای که مبارک است، تو سخاوتمند و سخاوتمند، حرم شیبت علی نار; مهمترین دعای من این است که این ریش سفید من «شیبه» یعنی ریش سفید بر آتش حرام شود. حالا شما که ریش سفید ندارید یا خانم هایی که ریش ندارید بگویید: حرم وجهی علی النور. بدانید که این درست است. چون حضرت [صادق] چه زمانی به آن شخص [این دعا را] گفتند فضیلت خود را دریافت کردند و فضیلت خود پیغمبر سفید بود و به خدای تعالی گفتند: حریم شیبت علی نار. «پَک» یعنی ریش سفید یعنی ریش ما; ریش سفید دارند، می گویند حرمی شیباتی، عیبی ندارد.

کسانی که ریش سیاه دارند یا زنانی که ریش ندارند می توانند بگویند: صورتم آتش گرفته است [حرام کن]. شایستگی یا چانه آنها را بگیرید. زیرا این گرفتن چانه و گرفتن فضیلت نوعی درخواست است; مثلا در فارسی گاهی می گویید این کار را بکنید. [بعد] مردی ریش خود را لمس می کند، این یک درخواست است. این همان کاری است که در فارسی انجام می شود. در مشهد است، جای دیگری را نمی دانم. می گویند: «آقا بالا حسود است»; یعنی هر کاری بخواهد بکند یا نکند با التماس کاری که می خواهد، دستش را به ریش می کشد. معامله اینجاست. کوتاه کردن ریش به همین صورت است. یعنی می گویی پروردگارا! خواهش می کنم حرم شیباتی علی النور این ریش سفید من را در آتش حرام کن. پس کسانی از شما که ریش سیاه دارند می گویند این ریش سیاه من است یا زنانی که ریش ندارند می گویند این صورت من حرام به آتش است. یعنی اخراجم نکن

خوب اینجوری نماز بخونی بهتره یا نه غافل؟ مثل تکرار کلمات بیهوده است. این خیلی است [فایده‌ای ندارد]; البته اگر متوجه شود که با خدا حرف می زند، بی فایده نیست، اما اگر انسان معنای آن را هم بداند، خیلی فرق می کند. آن حرکت انگشت سبابه هم در نماز است; این [کار] در آن زمان محبوب بود. اکنون ممکن است حرکت نکنید، زیرا در بین ما رایج نیست. آن زمان، آن زمان [کار] به خاطر این ابراز علاقه و وفاداری و ابراز حمایت [بوده].