بدرقه پیکر شهیده «معصومه کرباسی» در معراج شهدا – یورنا

به گزارش یورنا، به نقل از: مهر، معصوم کرباسی (آرزو) در سال 1359 در شیراز به دنیا آمد. وی فرزند حاج حسین کرباسی از صاحبان مسجدالنبی شیراز و از مهندسان برجسته سازمان جهاد کشاورزی است. وی فارغ التحصیل دانشکده فنی دانشگاه شیراز و از فعالان فرهنگی و رسانه ای و از نخبگان برنامه نویسی این دانشگاه است. در سال 1382 با همکار لبنانی خود دکتر ردا آوازه ازدواج کرد و در سال 1383 به همراه همسرش به لبنان رفت و در آنجا به حزب الله لبنان پیوستند.

او در خانواده ای قرآنی بزرگ شد و مادری فداکار و دارای پنج فرزند بود. او سال ها با تأسیس کانون ها و گروه های فرهنگی و مذهبی با نگاهی سراسری به مسائل جهان اسلام به اسطوره مقاومت تبدیل شد و آرزوی خود را که بارها به خانواده اش گفته بود برآورده کرد.

رضا فوق لیسانس خود را در رشته کامپیوتر در بیروت گرفت و برای ادامه تحصیل به تهران آمد و دکترای خود را از دانشگاه امیرکبیر گرفت. او یکی از نخبگان امنیت سایبری حزب الله بود و تا آخرین لحظه با حزب الله و همسرش با رژیم غاصب صهیونیستی جنگید.

روز شنبه 28 مهرماه، یک فروند هواپیمای بدون سرنشین ارتش تروریستی یک خودرو را در شهر جونیه تعقیب کرد که سرنشینان آن الکرباسی و همسرش عوده بودند. خودرو در حال حرکت بود که پهپاد اسرائیلی موشکی به سمت آن شلیک کرد اما به گوشه خودرو برخورد کرد و به سرنشینان آن آسیبی نرسید. ماشین را متوقف کنید. او در بزرگراه توقف کرد، پیاده شد و دست همسرش را گرفت تا در گوشه ای پناه بگیرند. سرنشینان خودروهای دیگر نیز پیاده شدند، اما اهداف پهپاد مشخص به نظر می رسید. موشک دوم شلیک شد و زوج ایرانی و لبنانی به شهادت رسیدند.

شهادت آرزوی خطاناپذیر بود

نرگس عباس آبادی از دوستان شهیده کرباسی می گوید: سال 1385 که جنگ در لبنان شروع شد، معصومه تازه به لبنان آمده بود و آرزویش شهادت بود. گاهی این آرزوی شیرین را بیان می کند، مثلاً در سال 1385، علیرغم اصرار خانواده و دوستانش که می خواستند به ایران برود، می گفت: من اینجا می مانم و در کنار مردم لبنان مقاومت می کنم و اگر نوبت من بود، شهید می‌شدم.» او به عهد خود عمل کرد و تا آخرین روز جنگ در لبنان بود و آوارگی را به حضور در کنار مردم ترجیح داد. او علاوه بر خود و همسرش، هراسی نداشت که پنج فرزندش نیز در این راه مقدس قربانی شوند. همیشه می گفت: فرزندانم به ولی فقیه وفادارند. بسیار متدین و متدین بود. هر وقت صحبت از کار فرهنگی می شد، معصومه اولین نفری بود که آنجا حاضر می شد. بارها شنیدم که لبنانی ها را تشویق به یادگیری زبان فارسی می کرد. می گفت: «زبان فارسی زبان انقلاب و جمهوری اسلامی است.

وی افزود: من هر هفته در مراسم دعای کمیل معصوم را می دیدم. آخرین بار این مراسم قبل از شهادت ابراهیم عقیل و حمله به الدیحه بود. آن روز معصومه حال و هوای همیشگی اش را نداشت، چهره لطیف و پر جنب و جوشش، دلهره داشت و نگران مردم لبنان بود. وی گفت: اکنون مردم لبنان باید یک بار دیگر خانه‌های خود را ترک کنند و آواره شوند، خانه‌هایی که برای آن 18 سال زحمت کشیده‌اند، اما می‌دانم که آنها آنقدر قوی هستند که هر اتفاقی بیفتد، فدای سید حسن را خواهند گفت. نصرالله که شهید شد.

همانطور که حسین کرباسی پدر شهید معصومه کرباسی درباره فرزند شهیدش گفت: همه به سوی خدا برمی گردند، اما مهم این است که چگونه و با چه توشه ای به سوی خدا سفر می کنیم. خدا را شکر می کنم که این فرصت را به من داد تا اعتمادی را که به او داشتم بازگردانم، زیرا مورد رضایت خداوند است. دخترم معصومه و داماد عزیزم هدایای گرانبهایی را به امام زمان (عج)، زهرا (سلام الله علیها) و سایر ائمه تقدیم کرده اند که امیدواریم این هدیه مورد قبول واقع شود.

وی افزود: دخترم از کودکی به تصوف علاقه داشت و فردی بسیار مذهبی بود. وقتی درباره ازدواجش با من صحبت کرد، گفت که می خواهد با کسی ازدواج کند که به رشد او کمک کند. من از اوضاع سیاسی لبنان آگاه بودم، به او هشدار دادم که لبنان مرتباً در معرض موشک قرار دارد، اما او گفت: «می‌خواهم با ردا ازدواج کنم».

کرباسی ادامه داد: چند روز قبل از شهادت دخترم از او خواستم که به ایران بیاید، او گفت: می‌خواهم پیش همسرم باشم. معصومه بسیار پرتلاش بود و پس از فارغ التحصیلی به لبنان رفت. در ابتدا در یک شرکت در زمینه کامپیوتر کار می کرد. آنقدر کارش را خوب انجام داد که به او مرخصی ندادند. در کار فرهنگی و بحث مهدیه بسیار فعال بود و گروه های مهدیه را تشکیل داد. علاوه بر این در مقاومت فعال بود و می گفت: پدر برایم دعا کن شهید شوم.

زندگی و شهادت معصوم کرباسی وصیت همه زنان مقاوم است

زهرا بهروز آذر معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در پیامی شهادت بانو معصومه کرباسی و همسرش را تسلیت گفت: با تاثر و اندوه فراوان در این ایام غم انگیز یاد و خاطره شهدای مظلوم فلسطین و شهدا گرامی باد. لبنان، به ویژه مادر آزاده و فداکار.» معصومه کرباسی و همسرش رضا آوازه همچنان در قلب ما زنده هستند که با فداکاری ها و عشق خود نماد امید و مقاومت در برابر جنایات و جنایات بی شمار رژیم غاصب اسرائیل بودند. برای فرزندان و خانواده هایشان.

وی افزود: زندگی و شهادت مرحومه معصومه کرباسی جلوه ای از عزم و اراده همه زنان مقاومت است. زنانی که با صبر و شکیبایی خود ستمگران را شرمنده می کنند و با دلسوزی و مسئولیت پذیری خود میراث عشق به زندگی و امید برای نسل های آینده به جای می گذارند.

بهروز آذر ادامه داد: شهادت این پدران خوب، فرزندان گرامیشان، بانوان زهرا و فاطمه، استاد مهدی، مهتدی و محمد و خانواده های محترم کرباسی و آوازه را تسلیت عرض می کنم. از درگاه خداوند متعال برای این عزیزان علو درجات و برای بازماندگان صبر و شکیبایی مسئلت دارم.

پیکر خانم شهیده کرباسی بانوی ایرانی مقیم لبنان ظهر سه شنبه 10 آبان وارد تهران شد و مراسم وداع با وی پس از اقامه نماز مغرب و عشا در معراج الشهدای تهران برگزار شد.

پیکر این شهید برای تشییع به شیراز منتقل می شود.

در این مراسم حاضران با سرودهای «یا حسین» و «یا زینب» با پیکر وداع کردند. هر پنج فرزند شهید معصوم کرباسی در کنار پیکر مادرشان بودند و با مردم شعار مرگ بر اسرائیل سر می دادند و یا زینب و یا حسین زمزمه می کردند. یادبود و دعای حضرت زینب (سلام الله علیها) و دعای ذبح از دیگر برنامه های این مراسم بود.