این فیلم «صحت» ندارد؟! شاعرانگی در زندگی روزمره با استمداد از مواد مخدر – یورنا

«صبحانه با زرافه ها»: این فیلم تبلیغاتی است یا بیان مفاهیم عمیق فلسفی؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی یورنا. صحت که پیش از این در آثاری چون «دنیا با من می رقصد» مفاهیم فلسفی و انسانی را به صورت طنز بیان کرده بود، در این فیلم با استفاده از نمادها و سبکی بی دغدغه و تضادهای زندگی روزمره، مرزهای واقعیت و خیال را می شکند. فیلمی خاص که شما را می خنداند، اما در نهایت بعید به نظر می رسد که هیچ معنایی نداشته باشد.

نگرانی سلامتی چیست؟

سروش صحت در یکی از گفت وگوها درباره «صبحانه با زرافه ها» توضیح داد که ایده این فیلم از سه بیت شعر به ویژه شعر زیر از نصیر خسرو الهام گرفته شده است:

گفتند: هر که را بکشی زار می کشی.

تا آن که تو را کشت تو را بکشد.»

این شعر صحت را به فکر چرخه زندگی، مرگ و رابطه انسان و طبیعت انداخت. در واقع هدف اصلی این فیلم تجسم تضادهای زندگی است: زیبایی و تلخی، مرگ و زندگی و پیوندی که در دل این تضادها شکل گرفته است.

صحت در تمام مصاحبه هایش تاکید می کند که یکی از دغدغه های اصلی او در خلق این اثر نمایش «نفس زندگی» بوده است. به گفته او زندگی ذاتا سیال است، آمیخته ای از لحظات شیرین و تلخ. اگرچه ما تمایل داریم زندگی را کنترل کنیم یا از جنبه های ناخوشایند آن فرار کنیم، اما حقیقت این است که زندگی ترکیبی از همه اینها است.

تضاد در شکل و محتوا

یکی از ویژگی های بارز فیلم استفاده از تیتکنیک آشنایی زدایی صحت با نشان دادن عناصری مانند آواز خواندن در حالتی عجیب روبه روی دوربین، تصاویر ترسناک و حضور زرافه ها سعی دارد بیننده را از چارچوب سنتی سینما خارج کند و تصاویری عجیب خلق کند که تاثیر بصری فوق العاده ای دارد. اما نه تنها چیز عجیب و غریب و ناآشنا در محتوا وجود دارد، بلکه همه چیز می تواند مطابق با محتوای زندگی باشد. برای مثال، او شادی و مرگ را در داستان خود کنار هم می گذارد و سعی می کند ترکیبی آشنا از این مفاهیم متضاد ایجاد کند. زیرا او معنای زندگی را در این تضادها می بیند.

چه چیزهایی به ارزش فیلم می افزایند؟

1) مجری:

ترکیب متنوع بازیگران و بازی درخشان آنها از نقاط قوت فیلم است. هدی حجازی فر و بهرم رادون در کنار ترکیب آشنای شکیبا و بنفشه ها، فضای تضاد و هارمونی بازیگران در انتقال احساسات انسانی مانند ترس، تنهایی و طنز، جلوه فیلم را بیشتر کرد.

2) جهت و فرم بصری:

سروش صحت سبک منحصر به فرد خود را با فریم های متفاوت و تکنیک های کم بیان به نمایش گذاشته است.

استفاده از عناصر و قاب های تکراری مانند آواز خواندن یا حضور نمادین زرافه ها، فیلم را به اثری قابل تامل تبدیل می کند.

3) طنز و طنز:

طنز و گاه فلسفه فیلم لحظات تلخ داستان را متعادل می کرد و حس دوگانه شادی و غم را به خوبی به تصویر می کشید.

به گفته منتقدان، چه چیزی لذت تماشاگر را خراب می کند؟

1) ریتم آهسته:

داستان در بخش هایی بسیار کند است و برای بینندگانی که انتظار سرعت بیشتری دارند، می تواند خسته کننده باشد.

2) توجه بیش از حد به اعتیاد:

یکی از نقاط ضعف فیلم تاکید آن بر اعتیاد است. این تاکید گاهی این سوء تفاهم را ایجاد می کند که محوریت فیلم بر همین موضوع است، در حالی که هدف اصلی فیلم پرداختن به مفاهیم فلسفی است. این مشکل به خصوص در برخی دیالوگ ها و صحنه ها جایگاه اثر را از دست می دهد. اینجاست با دانشی که از منظر فرهنگی در مورد سلامت وجود دارد، این همه تاکید بر اعتیاد با آن دانش ناسازگار است.

3) اختلال در روایت:

سکوت برخی صحنه ها و دیالوگ ها به خصوص در لحظات مهم فیلم می تواند حواس مخاطب را از داستان منحرف کند. این بی نظمی اثر کلی کار را کاهش می دهد.

4) استفاده بیش از حد از نمادها:

در فیلم از نمادها و تشبیهات زیادی استفاده شده است که گاهی به جای تعمیق معنا در داستان باعث پیچیدگی و ابهام می شود.

در نهایت طعم این صبحانه به ذائقه بیننده بستگی دارد!

«صبحانه با زرافه ها» فیلمی است که سعی دارد با فرم بصری خلاقانه و محتوای فلسفی، تجربه ای متفاوت را ارائه دهد. اگرچه استفاده از شیوه‌های بی‌پروا و بازی با نمادها، بیننده را به فکر مرگ و زندگی می‌اندازد، اما گاهی تأکید بیش از حد بر موضوعاتی مانند اعتیاد به مواد مخدر یا آشفتگی بیش از حد نمادها به انسجام اثر آسیب وارد کرده است.