اگر تاریخ را ننویسیم دشمن روایت خواهد کرد/مردم باید بدانند در کردستان ۲۵ نفر از بچه‌های سپاه را جلوی عروس و داماد سربریدند! – یورنا

خبرنگار رادیانبا رضا برجی، کارگردان فیلم مستند، عکاس جنگ و رکورددار شرکت در جنگ های مختلف جهان، درباره مستندسازی تاریخ و چنگ، آثارش و لزوم توجه بیشتر رسانه ها به قربانیان تروریسم گفت وگو کرد.

متن کامل این گفتگو را مشاهده می کنید.

آقای برجی آیا تا به حال تجربه تهیه گزارش یا مستندی از قربانیان تروریسم را داشته اید؟

کاری که در رابطه با جنگ انجام دادم سریالی است که با آقای مرتضی سرهنگی با عنوان «مدال های شکسته» ساختیم. نویسنده این سریال آقای سرهنگی بود. برای اولین بار قسمت دیگری از ماجرا را گفتیم.

این زاویه جدید چه بود؟

زاویه ای که متأسفانه پیش از ما هیچکس به آن نپرداخته است. یعنی به جای اینکه از خودمان حرف بزنیم، از زبان اسرای عراقی از جبهه عراق صحبت می کردیم. برای اولین بار دوربین را به آن سوی ساحل بردیم. این سمت ساحل تا حدودی گزارش شده بود و اطلاعاتی در این باره وجود داشت اما در آن سوی ساحل تقریبا خبری نبود. در حالی که 50 درصد از جنگ در آن سوی ساحل رخ داده است، تنها بخشی از آن گفته شده است.

ما این فیلم را از زبان اسرای عراقی ساختیم – چه آنهایی که در ایران اسیر شدند و چه آنها که بعد از آن با آنها مصاحبه کردیم. چگونه با منافقین همکاری کردند؟ چگونه دعوا کردند؟ همه فیلم‌هایی که استفاده کردیم از آرشیو تلویزیون عراق و منابع دیگر بود و حتی یک ثانیه هم فیلم‌هایی از جبهه خودمان نشان ندادیم.

آیا این تاثیر دیده شده است؟ جایزه گرفتی؟

در جشنواره سوم این سریال به عنوان بهترین سریال از نگاه مخاطبان انتخاب شد، زیرا مخاطبان تا به حال چیزی شبیه به آن نشنیده بودند. در همین جشنواره «مدال های شکسته» به عنوان بهترین فیلم مستند 5 سال اخیر جشنواره از سوی تماشاگران انتخاب شد. مخاطب می خواهد بداند در آن سوی ساحل چه می گذرد و این علاقه طبیعی است.

موارد دیگر؟

فیلم دیگری که بعد از سقوط صدام ساختیم درباره شهید محمد باغ صدر بود. چگونه او را شکنجه کردند و شهید کردند و دفن کردند. فیلم دیگری درباره دفاع مقدس ساختیم که از تلویزیون پخش شد. من تا جایی که توانستم در این زمینه کار کردم. نه به طور کامل، اما من سهم خودم را داشتم.

چرا به شهدای ترور توجه کافی نمی شود؟

متأسفانه در جشنواره هایی مانند عمار، سینو حکیت و جشنواره های مستند دیگر جایی برای چنین چیزهایی وجود ندارد. در کنگره هایی که برگزار می شود باید بودجه ای برای تولید مستند اختصاص داده شود تا فیلمسازان در این زمینه فعالیت کنند. زیرا دشمن در این زمینه سخت کار می کند. مردگان خود را شهید و شهدای ما را مردگان عادی معرفی می کند. این تحریف اذهان عمومی را نشانه گرفته است.

در چند جنگ شرکت کرده اید؟

من در 16 جنگ جهانی فعال بودم و سابقه آن را دارم. از بوسنی، کوزوو، چچن، سومالی، سودان، لبنان، سوریه، عراق، داعش، افغانستان، کشمیر، هند، پاکستان، تاجیکستان و سایر مناطق جنگی. در تمام این نبردها من در کنار حقیقت ایستادم و تلسکوپ من گویای حقیقت بود. من تمام تلاشم را کرده ام که روایت دشمن بر تاریخ مسلط نشود و تاریخ را آن طور که آنها می خواهند ثبت کنم.

برای جلب همدردی و آگاهی بیشتر نسبت به قربانیان تروریسم چه توصیه ای به جامعه و به ویژه نسل جوان دارید؟

به نظر من در حوزه رسانه کم کاری کرده ایم و در این امر مقصریم. من و سایرینی که در این حوزه مسئولیت داشتیم یا قصد کار داشتیم، در معرض رفتار نادرست مسئولان فرهنگ و رسانه قرار گرفته ایم. باید به این موضوع توجه ویژه ای شود.

ببینید وقتی ما کار نمی کنیم، دشمن کار می کند. وقتی ما سکوت می کنیم، داستان هایشان را ارائه می کنند. بیایید تصور کنیم که نسل جوان به این مسائل علاقه ای ندارند، در حالی که به خوبی در شبکه های دشمن گردش می کنند و جذب سوء ظن می شوند. دشمن و منافقین سخت تلاش می کنند تا تروریست هایی که اسلحه به دست گرفتند و مردم را در خیابان ها به خاک و خون کشیدند، بی گناه کنند.

چند فیلم درباره کشتار و کشتار شهروندان بی گناه ایرانی ساخته شده است؟

انگشتان ممکن است مانند یک دست نباشند. خانواده شهدای تروریست چند بار نمایندگی داشته اند؟ چند کنگره برای شهدای ترور برگزار کرده ایم؟ چند کتاب درباره این اتفاقات منتشر کرده ایم؟ ما مقصریم وقتی به شبهات پاسخ ندهیم این شبهات کم کم برای مخاطب دشمن اعتبار پیدا می کند. ما باید دشمن، استراتژی، برنامه ها، موانع و نحوه ظهور او را به ویژه برای نسل جوان به درستی معرفی کنیم. منافقین و گروهک های ضد انقلاب با وحشت شروع کردند. آنها با وحشت به قدرت رسیدند و با وحشت ادامه دادند. ما این حقایق را به جوانان نگفته‌ایم که نسل‌های جدید به این حقایق نیاز دارند.

اگر تاریخ را ننویسیم، دشمن حتماً آن را می نویسد و بدون شک آن طور که می خواهد بگوید. ما باید شهدای تروریست را معرفی کنیم و بگوییم که چگونه آنها را وحشت زده و شکنجه کردند. باید بگوییم که ضدانقلاب در کردستان چگونه بود و کومله جلوی چشمان عروس و داماد 15 بچه RDA را سر برید.

این حقایق باید به درستی جمع آوری و بیان شود. وقتی می گوییم کومله چه کرد، همه می دانند که این نام چیست. این درک در جامعه وجود دارد که ما دشمن را درست می شناسیم و موقعیت خود را به خوبی تبیین می کنیم. در آن صورت، تفاهم به طور طبیعی در جامعه پدید می آید.