آنها حسین(ع) را صدا می‌زنند؛ ما نمی‌شنویم

یورنا – گاهی اوقات خطوط موازی نیز به هم می رسند. هر چقدر هم که دور و در مقابل هم باشند، اگر استثنایی باشد مثل یک ملت به هم می آیند!

ملت جامعه ای از مردم است که زبان، تاریخ، قومیت، فرهنگ و در بسیاری موارد سرزمین مشترک دارند.

ملت هویت جمعی مردم است. ملت واضح تر و بزرگتر از یک گروه یا مردم است.

ملت به مجموعه ای از مردم گفته می شود که دارای ریشه های مشترک فرهنگی (مانند زبان و لباس) و زیستی (مانند نژاد و ژنتیک) در یک منطقه جغرافیایی مشخص، تحت کنترل یک نظام سیاسی واحد و با یک حکومت واحد هستند.

ما امت امام حسین هستیم

در دنیای امروز افرادی هستند که جز هویت، هیچ یک از صفات و ویژگی های یک ملت را ندارند. این افراد در طول سال با وجود همه تفاوت‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و غیره، سیاه می‌پوشند، 10 روز در سوگ رهبرشان عزادار می‌شوند و با جان و دل در روز تولد رهبرشان شادی می‌کنند. در مشکلات، در سختی ها، حتی برای شفای بیمارانشان به او مراجعه می کنند، با اینکه صعب العلاج هستند، اما از همه ماهرتر به پزشک مراجعه می کنند. فرقی نمی کند این مردم زمین ندارند، ساکنان فراسرزمینی هستند و در همه جای دنیا طرفدارانش هر روز از او یاد می کنند. بله، ما در مورد امت امام حسین علیه السلام صحبت می کنیم. اینها هستند که دلشان را به دریا می اندازند. به حامل پرچم ها و پرچم ها، ام الحسین. فرقی نمی کند از امت امام حسین باشی، فقیر یا غنی، عاشق پروردگاری.

عزاداری متفاوت ترین

اما از مجالس ختم امام حسین (علیه السلام) که به یاد دارم، به مجلسی دعوت شدم که در تقاطع خیابان الخبل و خیابان نواب الصفوی بود که در آنجا متنوع ترین عزاداری را دیدم. امام حسین.

مشغول سفر آفاق و جان بودم و پشت سر همه تشییع جنازه ها و هیئت ها و انبوه عزاداران از پیر و جوان، زبان بدن جمعیت از دور می نواخت.

هر چه نزدیک تر می شوید، روحیه جمعیت بیشتر می شود. تعجب آور…

ناگهان خود را در میان گروهی از عزاداران دیدم که با زبان بدن صحبت می کردند. آنها به لب ها خیره می شوند و از طریق تلفظ کلمات شما را درک می کنند. کسانی که جان قبر اباعبدالله را با گوش می نوشند و استخوان هایشان را می سوزانند گاریو یا حسین هستند.

شما به مقصد خود رسیده اید؛ رژه انجمن ناشنوایان!

شعر مقام معظم رهبری از دل ناشنوایان

همه می دانند که ولایت فقیه در شعر و ادبیات در سطح یک نویسنده است اما بسیاری از شعرهایش چاپ نشد. یکی از معدود اشعار منتشر شده از مقام معظم رهبری، در برنامه بزرگداشت این روز در سال 75 در بنیاد بهزیستی شعری با عنوان دعای ناشنوایان وجود دارد که به مناسبت هشتم محرم الحرام (9 شهریور) روز جهانی ناشنوایان خوانده شد:

صدای بی صداها

سکوت…! دنیا ناگهان خاموش می شود! در میان برادران و خواهران ناشنوا که عزادار هستند، سعی می کنم مثل این عزیزان در سوگ علنی استاد همدردی کنم و بنشینم.

سکوت است و زمزمه ی دل! ناله و فریاد «یا حسین کشته شد» را باید از دل پاک کرد که اینجا دل خون می‌آید و چه سخت است راش را برای خود بخوانی و سردی را در دل داغدیده یا حسین حس کنی! فریاد عزاداران کر، سکوتی مطلق است که به گوش جهانیان رسیده است.

فریادی از ته دل

با حمیدرضا محمدزاده یکی از عزاداران این حمایت صحبت خواهم کرد. با دستانش صحبت می کند و علیرضا مدیری زحمت ترجمه این گفتگو را می کشد. این عزادار ناشنوا به امام حسین (علیه السلام) می گوید: من عاشقم، من عاشق امام حسین (علیه السلام) هستم. خیلی ها معتقدند ما که صدایی نمی شنویم نمی توانیم برای آقا امام حسین عزاداری کنیم. حتی برخی ما را مسخره می کنند، اما مناجات ائمه را در وجود خود می فهمیم و با جان بیان می کنیم. هر ده شب اینجا جمع می شویم و برای امام حسین (علیه السلام) گریه می کنیم. به قول حاج قاسم سلیمانی: ما امت امام حسینیم.

بالاتر از ظلم

سپس مهسا سلیمانی، مادر بچه دار، با نگاه کردن به نوزادش اشک در چشمانش حلقه زد و گفت: خیلی سخت است که بچه ات را جلوی تو پر کنند. خیلی سخت است که سر برادرت را به نیزه بزنی، تو را در کشور خودت اسیر کنی و به تو بگویند خارجی. اینها کسانی هستند که برای شما نامه نوشتند و شما را دعوت کردند. چه ظلمی بالاتر از این؟

غزه تئاتر کربلاست

اصغر عاکف، نخبه دانشگاهی و از عزاداران ناشنوای امام حسین (علیه السلام) در ادامه گفت: آیا این ظلم پایانی دارد؟ آیا ارتش ایزدی امروز به کشتار کودکان در غزه ادامه نمی دهد؟ این یک واقعیت است: «هر روز عاشورا است و تمام ارض کربلا». امروز هر که خود را امام حسین می داند باید علیه یزید زمانش قیام کند.

کاش عشق یک زبان بود تلاوت سرور سالار شهیدان جهان دل میخواهد نه زبان و در سکوت این عزیزان فریاد بلندی چون فریاد گوریوت یا حسین بر آسمان دلم جاریست. او برای من فریاد می زند

انتهای پیام/