آلمان با نابودی اسرائیل، از نقشه سیاسی جهان حذف می‌شود! – یورنا

از 7 اکتبر 2023 تا به امروز هیچ کشوری به اندازه آلمان در سرکوب حامیان فلسطین و حمایت از نسل کشی رژیم صهیونیستی در غزه سختگیر و افراطی نبوده است. در حال حاضر تظاهرات حامی فلسطین در برلین و سایر نقاط آلمان با حملات وحشیانه پلیس و مطبوعات این کشور مواجه است.

به گزارش یورنا به نقل از یورنا، آلمان ابتکار عمل را از حزب دمکرات آمریکا در حمایت از رژیم صهیونیستی و دشمنی با مردم بی دفاع فلسطین ربود. اما سوال اینجاست که دلیل این رفتار از سوی دولت آلمان چیست و چرا این کشور مشتاق است هزینه های سنگین دفاع از رژیم صهیونیستی را بپردازد؟!

پاسخ به این سوال در تاریخ سیاه و نفرت انگیز آلمان نهفته است، اما برخلاف تصور رایج، هیچ ارتباطی با هولوکاست و تلاش برای جبران جنایات آلمان نازی و تضمین عدم تکرار آنها ندارد. حقیقت تلخ این است که آلمان هرگز “دفعیت” نکرد و هرگز حاضر به حذف سیاست هایی که منجر به ظهور آدولف هیتلر شد، نبود.

بیماری آلمانی که در جنگ های جهانی اول و دوم گسترش یافت، دو بار صلح و امنیت را در سراسر کره زمین تهدید کرد و صدمات زیادی به تمدن بشری وارد کرد. پس از جنگ جهانی دوم، پذیرش مجدد دولت آلمان در جامعه بین المللی به روند نازی زدایی بستگی داشت. پس از جنگ جهانی دوم، آلمان قرار بود فقط یک کشور کشاورزی و دامپروری باشد.

اما این عملیات به زودی به دلیل حیله گری و اقبال آلمانی ها کنار گذاشته شد. آنها خوش شانس بودند که بلافاصله پس از جنگ جهانی، جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی آغاز شد و اهمیت ریشه کنی نازیسم را تحت الشعاع قرار داد.

در فضای پس از جنگ جهانی دوم، کشورهای غربی به شدت با تسلیح مجدد آلمان مخالفت کردند. طرح مورگنتا که توسط رئیس جمهور وقت ایالات متحده تئودور روزولت در سال 1944 حمایت شد، خواستار حذف کامل صنعت تسلیحات آلمان و سایر صنایعی بود که می توانند به بازسازی تشکیلات نظامی آلمان کمک کنند. صنایع نظامی آلمان عملاً به عنوان ساختارهای سیاسی عمل کردند که می توانست به بازگشت نازی ها منجر شود.

آلمان از طریق حمایت بی قید و شرط و نامحدود از دولت تازه تأسیس یهودی، تلاش کرد وجهه خود را در چشم رقبای غربی خود بازگرداند. در سال 1953، آلمان شروع به پرداخت غرامت، نه به بازماندگان هولوکاست، بلکه به دولت اسرائیل در قالب صادرات تسلیحات نظامی کرد.

در این میان، غرب به رهبری آمریکا بر مبارزه با شوروی متمرکز شد. سرانجام، با پیوستن آلمان به ناتو در سال 1955، روند ناازی‌زدایی بی سر و صدا به فراموشی سپرده شد. در واقع، غرب به جای حذف ایدئولوژی نسل کشی که راه را برای هولوکاست هموار کرد، آلمان را به آغوش باز و دائمی اسرائیل تبدیل کرد. بنابراین، دولت اسرائیل دلیل وجود دولت آلمان است. این بدان معناست که در صورت نابودی رژیم صهیونیستی، آلمان اولین کشوری خواهد بود که از نقشه سیاسی جهانی حذف می شود.

لازم به ذکر است که هولوکاست اولین نسل کشی آلمانی ها نبود. بین سال های 1904 و 1907، ارتش آلمان به فرماندهی ژنرال لوتار فون تروتا 80 درصد از مردم قهرمان و 50 درصد از مردم ناما را در جنوب غربی آفریقا کشت.

پذیرش نسل‌کشی اسرائیل در غزه از سوی دولت آلمان هیچ ارتباطی با احساس گناه در مورد هولوکاست ندارد، بلکه نشان‌دهنده قصد آلمان برای عادی‌سازی نسل‌کشی و نسبی‌سازی جنایات خود در تاریخ معاصر است. جنایات اسرائیل در غزه به آلمانی ها این فرصت را می دهد تا جنایات خود را در جنگ های جهانی اول و دوم اثبات کنند.

مقامات آلمانی کاملاً آگاه هستند که اسرائیل در حال نسل کشی است و جنگ را با نیت پاکسازی قومی و نابودی مردم فلسطین آغاز کرده است. اولاف شولز (نخست وزیر آلمان) از بمباران مداوم غزه و گرسنگی کودکان فلسطینی آگاه است و حتما شنیده است که یوآو گالانت، وزیر دفاع مخلوع اسرائیل، نسل کشی در غزه را آغاز کرد، زمانی که فلسطینی ها را “یک دسته” توصیف کرد. از مردم.» حیوانات»؛ همان عبارتی که هاینریش هیملر، فرمانده نیروهای جنایتکار اس اس، در مورد یهودیان در 4 اکتبر 1943 به کار برد.

به طور خلاصه، مقامات آلمانی می دانند که اسرائیل در حال مرتکب هولوکاست دیگری است، اما سعی می کنند آن را طبیعی، عادلانه و اجتناب ناپذیر جلوه دهند، زیرا در تاریخ معاصر بارها و بارها همان جنایت را علیه مردم اروپا مرتکب شده است و به آن نیاز دارد. جنایت تا کمی طبیعی باشیم